Gołąb i wąż recenzja

Opinie względem niej były podzielone - albo ktoś był bardzo na tak albo całkiem na nie. Nie była bym sobą gdybym sama nie chciała się o tym przekonać. Tak więc kupiłam książkę przedpremierowo. Pomimo masy egzaminów piękna okładka tak kusiła, że musiałam od razu zabrać się za czytanie jak tylko przyszła. Co tam studia... ;). Pierwsze dwa rozdziały były ciężkie według mnie do wbicia się w historię bohaterki. Autorka od razu wrzuca nas w wir akcji bez zapoznania z bohaterami więc odczuwałam braki informacji. Ale szybko się to zmienia w na dalszych stronach. Kolejne rozdziały coraz bardziej umożliwiały nam utożsamienie się z bohaterami i wkręcenie się w ich historie. Przez większość książki przewija się tajemnica dotycząca przeszłości Lou. Sam pomysł co to będzie był w mojej opinii świetny.
Na pierwszy plan w książce wybijał się wątek miłosny. Nie był on jakoś spektakularny, wielu rzeczy można było się spodziewać. Niemniej jednak był on dobrze napisany i potrafiłam się w niego wciągnąć i zacząć kibicować tej miłości. Był on dość fajnym dodatkiem, ale przez fragment opisu "uprawiania miłości" nie dała bym tej książki młodszym odbiorcą (myślę że była by dobra tak od 17 lat i więcej).
Kolejnym wątkiem który przewija się przez książkę jest magia. To na nią najbardziej liczyłam, a wydaje mi się, że zeszła troszkę na dalszy plan i była tłem dla miłości Reida i Louise. Fajnym aspektem było podzielenie czarownic na dwa rodzaje. Liczę na to, że w dalszych częściach będziemy mogli jeszcze więcej się o nich dowiedzieć i zostanie to bardziej rozbudowane.
Bohaterowie byli dobrze zbudowani. Lou wydaje się ideałem dziewczyny którą każda chciała by być. Reid zaś miał swoje zasady, które były dla niego świętością. Polubiłam również Andre i Grue bo przecież nie mogło zabraknąć dwóch rzezimieszków, lekkich przygłupów ;). Warto też zwrócić uwagę na Ansela i Coco którzy są postaciami drugoplanowymi ale bardzo rozbudowanymi i ciekawymi. Chętnie zagłębiła bym się w historię Coco i jej magii.
Książka Shelby Mahurin sama w sobie pomimo prawie 500 stron jest bardzo przyjemna w czytaniu choć nie jest wybitna. Był to miłe spędzony czas, pomimo tego że "Gołąb wąż" nie znajdą się w TOP ulubionych książkach tego roku. Szybko się pochłania stronę za stroną gdy tylko przejdziemy przez pierwsze rozdziały. Zakończenie troszkę nie przypadło mi do gustu. Coś po prostu mi tam nie pasowało. I na koniec został pewny niedosyt który mam nadzieję zaspokoją kolejne części. Po opiniach wydaje mi się, że liczyłam na coś więcej... Tym bardziej że było o niej tak głośno. Ale nie jestem aż tak bardzo zawiedziona by nie sięgnąć po 2 tom. Mam nadzieję, że ukaże się on jeszcze w tym roku w polskim wydaniu.
P.S. Jest to moja pierwsza recenzja więc liczę na waszą wyrozumiałość <3.