Czwarta małpa recenzja

Ufff.... co tu się wydarzyło!

Kojarzycie trzy małpki, które zasłaniają sobie uszy, oczy i usta? Oznaczają kolejno:
"nie słyszę nic złego"
"nie widzę nic złego"
"nie mówię nic złego".
Seryjny morderca z naszej powieści wziął sobie to dość głęboko do serca uznając, że zgodnie z legendą była jeszcze czwarta małpka, która "nie czyni nic złego".

Na tej podstawie postanowił karać osoby, które czynią źle, tj. dopuszczają się np. przestępstw gospodarczych. Porywał kogoś z ich bliskich, a później wysyłał "złoczyńcy" ucho, oczy i język swojej ofiary, na sam koniec pozostawiając zwłoki z karteczką, na której widniał napis "nie czynię nic złego".

W ciągu pięciu lat zamordował w ten sposób 7 osób, a policja nadal ma problem żeby go namierzyć. Nadała mu miano "czwartej małpy" - #4MK.

Sprawą od początku zajmuje się komisarz Porter z chicagowskiej policji oraz jego towarzysze - Nash i Clair.

Teraz kiedy porwana została Emory Conors, a jej ucho znaleziono przy ofierze potrąconej przez autobus, wydawać by się mogło, że to właśnie nasz morderca wreszcie zginął i pozostaje odnaleźć Emory żeby nie umarła z głodu i wycieńczenia w kryjówce #4MK. Nic bardziej mylnego! Czwarta małpa postanowił się zabawić w ciuciubabkę ze strużami prawa, którzy caly czas mieli go na wyciągnięcie ręki, nie zdając sobie z tego sprawy i wprowadzając w tajniki śledztwa! Wszystko zostało przez niego precyzyjnie przemyślane i doprecyzowane. Każdy ślad pozostawiony przy ofierze wypadku ma znaczenie i jest drogowskazem dla policjantów.

Jak się okazuje mógł on bez problemu zabić Portera, który szuka go od lat, ale... wtedy zabawa by się skończyła! A przecież nasz morderca lubi grać w tą grę...

Pasjonująca, wciągająca, pełna zaskakujących zwrotów akcji historia, którą albo czytasz jednym tchem, albo cały czas myślisz, dopóki się nie dowiesz jakie jest zakończenie. I TO WŁAŚNIE JEST NAJGORSZE!!!
Kiedy już jesteś pewien, że wszytko się wyjaśniło, okazuje się że zabawa zaczyna się od początku, ale poznasz ją dopiero w kolejnej części!