Cztery płatki śniegu recenzja

Joanna Szarańska ,,Cztery płatki śniegu"
Do przeczytania tej książki skłoniły mnie wysokie oceny innych czytelników. Jest to pierwsza książka tej autorki a mojej liście przeczytanych, czy będą następne szczerze powiem, nie wiem, chyba będę musiała przeczytać jeszcze coś tej autorki, aby wyrobić sobie jakieś konkretne zdanie o ej twórczości.
Akcja powieści przypada na okres przed świąteczny 2016 roku, kilka tygodni przed Świętami Bożego Narodzenia. Akcja książki rozgrywa się w dwóch miastach województwa małopolskiego tj. Kalwarii Zebrzydowskiej oraz na końcu powieści przenosimy się na chwilę do Wadowic. Wśród zabiegania i organizacji świąt główni bohaterowie mają też całkiem codzienne zmartwienia i problemy przez co jak większość z nas zapominają co tak naprawdę jest najważniejsze w okresie świąt.
Anna to trzydziestoośmioletnia niepracująca kobieta, żona chorobliwie oszczędnego męża, która bardzo chce zostać matką. Anna to kobieta żyjąca pod dyktando męża. Kobita nie ma przyjaciół i nikogo bliskiego.
Waldemar jest mężem Anny. Mężczyzna jest pracownikiem jednej z kalwaryjskich firm. Waldemar jest człowiekiem bardzo oszczędnym, który prowadzi specjalny zeszyt, w którym prowadzi zapiski dotyczące podwyżek cen w sklepach, a robiąc zakupy często kupuje produkty, które ,,normalny" człowiek już by wyrzucił zwiędnięte warzywa itd. Nadmierna oszczędność Waldemara wraz z upływem czasu zaczyna działać niekorzystnie na małżeństwo Anny i Waldemara.
Monika Kwiatek to młoda mama małego Piotrusia i żona Macieja.
Maciej Kwiatek młody tata i mąż utrzymujący rodzinę.
Kobieta jeszcze przed przyjściem na świat syna decyduje się na pogłębienie swojej wiedzy o rodzicielstwie i w tym celu czyta zakupione bądź pożyczone książki.
Na jakiej podstawie młodzi rodzice wysnują względem siebie nawzajem pewne przypuszczenia? Jak potoczy się dalsze życie Anny i Waldemara? Jaką rolę w życiu mieszkańców bloku w Kalwarii Zebrzydowskiej odegra jedna z mieszkanek bloku, starsza Pani będąca tam dozorczynią? Odpowiedzi na te pytania oraz inne zawiłości z życia mieszkańców po przeczytaniu powieści.
Osobiście uważam, że książka nie jest szczególnie wyjątkowa. Brakowało mi w niej wyraźnego klimatu świątecznego. Denerwowała mnie postać Waldemara oraz teściowa Moniki. Jedynymi fragmentami, jaki mi się naprawdę podobały dotyczyły wydarzeń, w których brała udział Stasia i jej mama, pracownica supermarketu oraz wydarzenia, które miały miejsce na sam koniec historii.
Rzeczą, która mnie bardzo miło zaskoczyła był fakt, że niewielka cześć historii rozgrywała się w moim rodzinnym mieście Wadowicach. Muszę jednak przyznać, że przeczytałam kilka zdecydowanie lepszych powieści w klimacie świątecznym.
Ogólny motyw i pomysł na poruszenie tematu istoty i sensu świąt dobry, ale pomysł na jej przedstawienie mógłby być zdecydowanie lepszy.