Człowiek z lasu recenzja

Lubicie legendy związane z mrocznym klimatem lasu? Jeśli tak to z pewnością zainteresuje Was thriller psychologiczny "Człowiek z lasu" Phoebe Locke. Jakie znaczenie w historii opisanej w tej książce ma tytułowy człowiek z lasu? Zapraszam na recenzję!

Sandie Banner znika w środku nocy bez śladu. Dzieje się to tydzień po narodzinach swojej córki Amber. Dziewczynka przez szesnaście lat wychowywana jest przez swojego ojca Milesa. Pewnego dnia skruszona Sandie wraca do domu i tym samym próbuje stopniowo odbudować swoje relacje z rodziną. Niestety jej mroczna przeszłość nie daje o sobie zapomnieć i zamierza się z nią rozliczyć... Po dwóch latach w Los Angeles osiemnastoletnia Amber Banner uczestniczy w spotkaniu z mediami, gdzie towarzyszy jej ekipa dokumentalistów. Dziewczyna stała się sławna za sprawą pewnego incydentu... Została właśnie uniewinniona, ponieważ dopuściła się morderstwa. Kogo zabiła Amber? Dlaczego w ogóle dopuściła się zabójstwa?

W książce przeważa narracja trzecioosobowa. Rozdziały nie są za długie ani za krótkie, ale za to są prowadzone w dwóch płaszczyznach czasowych. Występują teraźniejsze zdarzenia, w których Amebr już jako znana osoba opowiada o swoim traumatycznym przeżyciu z przeszłości, czyli o zabójstwie, dzięki któremu stała się sławna. Podczas czytania cofamy się też dwa lata, kiedy to Sandie po opuszczeniu rodziny postanowiła wrócić do domu i stara się odbudować swoje relacje z mężem i z córką. Ogólnie myślę, że fabuła książki jest bardzo ciekawa, ale niestety styl pisania autorki trochę mi nie podpasował. W książce jest dużo opisów, które ogólnie średnio potrafiły mnie zaciekawić, czasami czytało się je ciężko, że aż przyłapywałam się na tym, że w trakcie czytania zaczęłam myśleć zupełnie o czymś innym i gubiłam wątek. Tak więc ta książka nie należy do tych, które czyta się lekko i przyjemnie, bo w trakcie czytania trzeba się bardzo skupić.

"Człowiek z lasu" jest thrillerem psychologicznym, z ciekawą fabułą, w którym mroczny klimat dodaje tajemniczości. Niestety nie należy on do książek, które są w czołówce moich ulubionych, ale za to znam osoby, którym bardzo się on spodobał i za ich namową sięgnęłam po niego. Nie będę Was namawiać ani zachęcać do przeczytania tej książki. Być może będziecie się nią zachwycać jak wiele osób, a możliwe też, że czasami będziecie się męczyć podczas czytania jak ja...