Wyspa doktora Moreau recenzja

"Pierwszego lutego 1887 roku "Piękna Pani" zatonęła (...) Piątego stycznia 1888 roku, czyli jedenaście miesięcy i cztery dni (...) z szalupy (...) podjęto (...) zamożnego dżentelmena Edwarda Prendicka".⁣
⁣
W ten oto sposób za sprawą melodyjnego i wykwintnego języka zaczynamy płynąć przez powieść ku nieznanej wyspie, ku historii niezwykłej i budzącej grozę.⁣
Wspomniany wcześniej Edward Prendick po katastrofie statku, wraz z pasażerem i marynarzem, znalazł się w szalupie. Dryfując przez 8 dni z mizernym zaopatrzeniem dwójka współtowarzyszy niedoli doszła do wniosku, że czas na konsumpcję.
I choć nie użyto terminu wprost, Panom chodziło o kanibalizm.⁣
Rzut monetą miał wskazać ofiarę, a wiadomo, że taka bez walki nie "poda się na obiad" 😉 Dlatego tam, gdzie dwóch się bije, a trzeci korzysta, wyszło na dobre Edwardowi.⁣
U progu śmierci zostaje uratowany przez biologa Montgomerego, który wraz ze swą dziwną menażerią był pasażerem szkunera zmierzającego na Hawaje. Po drodze przystankiem miała być wyspa bez nazwy. U celu tegoż postoju gburowaty rudy kapitan pozbywając się niecodziennego ładunku postanowił pozbyć się również Edwarda. Ten niechciany również i na wyspie na powrót znalazł się w szalupie zdany na łaskę wyspiarzy. Wyspa, swego rodzaju stacja biologiczna przyjęła niechcianego gościa.⁣
Jak część z Was wie, działał tam ekscentryczny doktor Moreau. Za zamkniętymi drzwiami swojej pracowni zajmował się rzeczami, które wciąż napawają nas zgrozą. Krzyżowanie różnych gatunków zwierząt ze szczyptą ludzkich cech - to musi się wymknąć spod kontroli. Dobitnie tu widać, że te ludzkie cechy nie wpływają pozytywnie na stworzone istoty.⁣
🧐🧐🧐⁣
Człowiek to gatunek bardzo niebezpieczny. Ewolucja pokazuje, jak coraz bardziej potrafimy być inteligentni, i jak bardzo okrutni w swoim dążeniu do dominacji. Sama jestem ciekawa, w którym kierunku ten pęd nas zaprowadzi 🤔 ale końca ludzkości nie zobaczę.
Kiedyś świat powie DOŚĆ i na Ziemi pojawi się nowy gatunek. 🦍🦧🐎🐆🐅🦌🦓🐂🐃🐏🐑🐐🐪🦙
Jeśli zaś chodzi o książkę, to po raz kolejny przekonuję się, że po klasykę gatunku warto sięgać.
POLECAM!!!