Przemiany ludzkiego ciała recenzja

Po przeczytaniu poprzedniej książki Francisa Gavina pomyślałam, że chyba już wszystko na temat ludzkiego ciała w takim ujęciu autora zostało powiedziane. I jakież jest moje zdumienie, że kolejna wędrówka może przynieść kolejne fascynujące historie. Tym razem autor, który przypomnijmy jest lekarzem praktykiem zabiera czytelnika lub jak w moim przypadku słuchacza na wyprawę po przemianach zachodzących w ludzkim ciele na różnych etapach jego życia. Podróżujemy więc od momentu poczęcia, a właściwie od momentu planowania lub też przypadku ciąży. Poznajemy aspekty tego stanu zarówno od strony matki, zaskoczonej lub zachwyconej tą wiadomością jak i dziecka rozwijającego się w jej macicy. Razem z nimi podążamy ku momentowi narodzin i łapiemy pierwszy łyk powietrza w płuca.
Nie mniej obciążającym momentem w życiu każdego jest okres dojrzewania, a wraz z nim różnorodne zaskakujące sytuacje wynikające z błędów w genetyce skutkujące chorobami typu gigantyzm czy też jego przeciwieństwo czyli niskorosłość. I tu dowiadujemy się, w którym momencie tak naprawdę można zaobserwować zahamowanie wzrostu nastolatka.
Podroż płynnie przechodzi w kolejny bardzo trudny etap życia zwłaszcza dla kobiety jakim jest menopauza czyli wyhamowywanie czynności rozrodczych organizmu. Autor podaje wiele przykładów mówiących o odczuciach przychodzących do niego pacjentek w tym momencie życia. Są to zarówno panie z objawami graniczącymi z szaleństwem jak i takie, które nieomal nie zauważają zmian toczących się w ich układzie hormonalnym.
Sporo czasu poświęca nasz lekarz skomplikowanej strukturze jaką jest ludzka pamięć, bardzo wrażliwa na bodźce dostarczane z zewnątrz. Pamięć, która łatwo zaburzyć poprzez banalną infekcję, która potrafi jednocześnie być zbawieniem jak i przekleństwem dla człowieka.
W książce jak zwykle jest wiele odniesień do osiągnięć z przeszłości zarówno tej medycznej jak i odkryć artystów malarzy w zakresie anatomii człowieka oraz jego funkcjonowania i tak mam tu na myśli Leonarda da Vinci, którym się dosyć mocno autor podpiera.
Na koniec funduje bardzo dokładny zapis ze swojego uczestnictwa w autopsji kilku zmarłych osób i w ten sposób pokazuje jak niewielkie przemiany zarówno te naturalne jak i wynikające z wypadków losowych potrafią wpłynąć i zakończyć życie człowieka.