Jeden krok przed śmiercią recenzja

W miasteczku grasuje seryjny gwałciciel i morderca. Upatrzył sobie młode kobiety, często mieszkające same, z dala od zgiełku miejskiego. Takie, które są smacznym kąskiem. Niespodziewanie zostają odnalezione zwłoki młodej dziewczyny Tobi Turner, która zaginęła piętnaście lat temu. Ślad się po niej urwał. Agentka FBI Macy Crow otrzymuje zadanie pomocy miejscowemu szeryfowi w rozwikłaniu zabójstwa. A kto jest szeryfem? Jej były kolega i kochanek. Mike Nevada. Rozstali się i na powrót będą wspólnie pracować. Układ niezdrowy, do którego podchodzą z pewną rezerwą i dystansem. Ale czy jest możliwe całkowite zapomnienie tego, co było miłe i przyjemne? Przekonajcie się, jak potoczy się ich wątek. Ale sentymenty na bok, ważniejsze jest złapanie psychopaty. Jest tak cwany, że nie zostawia żadnego śladu, a każdą zbrodnię doskonale planuje. Nic nie robi z zaskoczenia, wszystko jest perfekcyjnie przemyślane. Rozpoczyna się wyścig z czasem. Poszkodowanych były wiele młodych kobiet. Kto wytrwa tę bitwę i odniesie zwycięstwo? Czy śledczy będą mieli tyle determinacji, aby nie dopuścić do kolejnych zbrodni?

Jeden krok przed śmiercią to nieustanny wyścig z czasem, z brutalnym psychopatą, który gwałci i dusi młode kobiety. Ten thriller nie pozwala spokojnie delektować się lekturą, on wstrząsa nami i sprawia, że od środka rozsadza nas energia i chęć pomocy śledczym w prowadzonym śledztwie. Ale spokojnie, pozwólmy im pracować. Autorka znakomicie wodzi nas za nos, podrzuca co chwilę nowy tropy i ślady, by za chwilę to wszystko pogrzebać żywcem. Bawi się z nami i pozwala nam myśleć, że wiemy, kto jest sprawcą. Ale jedno jest pewne, nie wiemy. I długo się nie dowiemy. A on nas zaskoczy. Ale wnikliwy i uważny czytelnik wychwyci przemycone przez autorkę małe sugestie i wtrącenia, które naprowadzą na sprawcę.

Mary Burton kreśli ciekawy obraz pracy śledczych, odsłania kulisy ich pracy i morderczej pogodni z czasem. Możliwości, jakie mają dzisiaj sprawiają, że wiele kwestii można wyjaśnić dosłownie od ręki, technika bardzo poszła do przodu w tym aspekcie. W odpowiednich proporcjach powiązała wątek kryminalny z tłem obyczajowym. Wzajemnie się przenikają i uzupełniają. Łatwiej jest nam zrozumieć motywy ich zachowania i podejścia do pracy.

Świetnie i wyraziście wykreowani bohaterowie, z pazurem i ogromem emocji. Bardzo dobrze czytelnik się czuje w ich towarzystwie, czas spędzony wspólnie przysparza wiele wzruszeń i wrażeń. Strach i niemoc, ból i rozpacz, przerażenie i obawa o życie. Ale nie brakuje też miłości i namiętności.

Czyta się z rozmachem, na jednym głębszym oddechu. Noc nieprzespana, ale lektura przeczytana. I satysfakcja gwarantowana!