Czerwone Oleandry recenzja

"- Oleandry? (...)
- To trująca roślina?
- Jak wiele ozdobnych kwiatów, ale ta jest wyjątkowo toksyczna. To jedna z siedmiu najbardziej trujących roślin na świecie, dobrze znana w kryminalistyce."

A czy Wy wiecie jakie rośliny macie w ogrodzie i czy któreś z nich nie są czasem trujące?
Przyznam, że ja zaczęłam przyglądać się swoim z niepokojem...

"Czerwone oleandry" to najnowsza powieść Grety Drawskiej, której bohaterką jest Weronika. Kobieta uważa się za szczęśliwą żonę i matkę, do czasu, dopóki mąż nie infromuje jej, że odchodzi. Od tego momentu wszystko toczy się nie tak, jak powinno. Z dnia na dzień bohaterka dowiaduje się, że jej szczęście było ułudą, co więcej okazuje się, że tak naprawdę nie znała otaczających bliskich ją osób.
Zdrada, morderstwo, porwanie.
Jesteście na to gotowi?

Znając już pióro autorki, wiedziałam czego się spodziewać sięgając po tę powieść. Pisarka świetnie oddaje wewnętrzne przeżycia bohaterów za pomocą długich i wnikliwych opisów. Widzimy przy tym wyraźne zróżnicowanie na poszczególnych bohaterów, których psychika została przedstawiona w odmienny sposób. Z początku niewiele się tu dzieje, aczkolwiek już od pierwszych stron czytelnikowi towarzyszy ledwo wyczuwalne napięcie zapowiadające przyszłe wydarzenia. Przyznam, że w ogóle nie spodziewałam się przebiegu fabuły. Brawa dla autorki, która potrafiła uderzyć tak celnie, w najmniej oczekiwanym momencie!

Książka ma interesującą i zaskakującą fabułę, a sprawca zainstniałych wydarzeń długo pozostaje w ukryciu. Podejrzewałam chyba każdego! Już sam opis z okładki jest niezwykle sugestywny, a wewnatrz książki znajdujemy wiele poszlak, z ktorych przeważająca część jest myląca. Do samego finału autorka umiejętnie stopniowala napięcie, nakłaniając czytelnika do dalszej lektury, dzięki czemu powieść czyta się niemal jednym tchem.

"Czerwone oleandry" to nietuzinkowy thriller, w którym napięcie rośnie wraz z ubywającymi stronami. Zaczyna się spokojnie, następnie obserwujemy zagęszczenie fabuły, które ostatecznie osiąga apogeum w finalnych partiach tekstu. Przyznam, że pod koniec nie byłam w stanie odłożyć książki, zanim nie poznałam zakończenia.

Moja ocena 8/10.