Pragnienie, by być blisko recenzja

„Pragnienie, By Być Blisko” to jedna z książek Cory Reilly, które powstały jeszcze przed serią mafijna.

„Cza­sa­mi trze­ba za­po­mnieć o pew­nych utra­co­nych rze­czach, by od­kryć, że w każ­dym z nas kryje się siła więk­sza, niż się tego spo­dzie­wa­my”.

Amber nie potrafi poradzić sobie ze wspomnieniami dotyczącymi wydarzeń sprzed kilku lat. Czuła się złamana, pusta w środku. Każdy dotyk, nawet jej bliskich, wywołuje u niej atak paniki. Od tej strasznej nocy właściwie nie wychodzi z domu. Jednak gdzieś w niej tli się determinacja i nadzieja na postawienie kropki na końcu zdania, przewrócenie kartki i rozpoczęcie nowego rozdziału życia.
Dlatego Amber postanawia wyprowadzić się do Briana, swojego brata, który mieszka razem ze swoim przyjacielem. Zachary to typ imprezowicza, który zmienia kobiety jak rękawiczki i bardzo lubi taki styl życia i nie zamierza tego zmieniać. Jednak Amber sprawia, że budzą się w nim różne uczucia, ma ochotę chronić tę dziewczynę, pomóc jej, poznać jej wszystkie sekrety i przede wszystkim pokazać, że dotyk jednak może być przyjemny.
To wszystko sprawia, że Brian jest ogromnie zaniepokojony tym wszystkim, a Zach zdaje sobie sprawę, że z Amber nie będzie mogła zostać kobietą na jedną noc.


Sięgając po tę książkę, wiedziałam, że będzie trudna, ponieważ mamy tutaj temat gwałtu i traumy po nim. Jednak nie spodziewałam się książki przepełnionej emocjami. Niejednokrotnie musiałam przerywać czytanie, po to, by ochłonąć, czy przez łzy.
Amber ma częste ataki paniki, co noc nawiedzają ją koszmary. Mimo że jej ojciec i brat są przy niej od początku, nie mogą jej przytulić, ukoić jej cierpieniom. Mimo iż dziewczyna bardzo tego chce, każdy ich dotyk kojarzy się jej z tamtym wydarzeniem. Jednak przy Zachu to się zmienia. Przy nim poczuła się spokojna i bezpieczna. Chłopak w odróżnieniu od jej brata (co często mnie irytowało) starał się ją traktować jak normalną dziewczynę, a nie jak kogoś złamanego, kto w każdej chwili może wpaść w panikę, albo po raz kolejny się poddać. Oczywiście z jednej strony nie można się dziwić takiemu zachowaniu, jednak jego zachowanie ciągle przypominało Amber o tym, co się stało. Relacja Amber i Zacha oraz cały proces zbliżenie się do siebie zostało świetnie opisane.
Dzięki niemu Amber zapomniała o tym, co utraciła i co nie było jej dane osiągnąć. Nauczyła się żyć z tym, że gdzieś w środku niej nadal była ta złamana dziewczyna, jednak odnalazła wystarczająco tyle siły, by zrobić w końcu krok do przodu, by odnaleźć swoje szczęście.

Oczywiście polecam wam tę książkę jak z resztą każda Cory. Jeśli szukacie czegoś trudniejszego, ale zarazem z fajną i ciekawą historią, to ta książka idealnie się sprawdzi.