Lemoniada gada recenzja

Oto historia zespołu muzycznego Lemoniady Gady, która jednak różni się znacząco od wersji filmowej, którą wyprodukował Disney. W tej książce mamy wgląd w uczucia bohaterów i ich przeżycia. Poznajemy piątkę totalnie obcych dla siebie ludzi, którzy jednak zmieniają się i stają się przyjaciółmi. Mogą na siebie zawsze i wszędzie liczyć. Każdy z nich jest inny, ale wszyscy mają pasje i potrafią dostosować się do siebie. Razem tworzą grupę, zespół muzyczny, który bardzo mocno zamiesza w relacjach towarzyskich w szkole rządzonej przez sportowców. Określa się to cudem lemoniady.
Myślę, że ta książka spodoba się wszystkim. Porusza tematy uniwersalne dla wszystkich. Relacja jest wtedy, kiedy czytelnik szuka dalszych części i tutaj właśnie tak jest. Chciałoby się przeczytać tom drugi, ale w języku polskim nie jest dostępny. Ja czytałam wersję angielską i byłam zachwycona. Bardzo podoba mi się historia nastolatków z marzeniami, ale z uporem dążących do ich realizacji. Myślę, że każdy będzie miał ulubionego bohatera, bo każdy ma zupełnie inne cechy. Okazują nam oni swoją życzliwość, czy wsparcie, wtedy kiedy tego potrzebujemy. To historia na pocieszenie, na przypomnienie swojego "ja". Bardzo dobra lektura na czasy pandemii. Poczucie humoru świetne.
Niewątpliwie zaskoczą Was teksty piosenek, czy instrumenty muzyczne, na których gra zespół. Atutem książki, który Was zaskoczy, będzie pięć różnych wersji historii. Jednym z nich jest na przykład wypracowanie na zaliczenie przedmiotu, które niewątpliwie nas zaszokuje. Podobnie jak tajemniczy brat Charlie'go. Zaskoczy Was postawa Stelli, a także nieśmiałość Oliwi, która jednak zostaje pokazana w bardzo nietypowy sposób. I ostatnia bohaterka Mohini i jej rodzina, która ma poważne plany wobec córki. Każdy znajdzie w tej książce coś dla siebie.
To lektura dla nastolatków, ale ma też zalety dla dorosłego odbiorcy, który chce się oderwać od problemów. Warto przeczytać i potem obejrzeć film. Ja najpierw obejrzałam film, więc książka mocno mnie zaskoczyła. Polecam.