Czas śmierci recenzja

Brat Hektor oprócz posługi Bogu ma też inną misję do wykonania. Kościelni dygnitarze wysługują się nim, aby zmusić innego kapłana do odejścia i tym samym zmieść pod dywan nieprzyjemną sprawę. Zakonnik bierze sobie tę sprawę do serca, ale kapłan ten okazuje się trudnym przeciwnikiem.
Komisarz Sara ma ręce pełne roboty. Z jednej strony szykuje się na atak Jubileuszowego Mordercy, a z drugiej ma do rozwiązania zagadkę tajemniczego samobójstwa.

Brata Hektora i komisarz Sarę nie łączy na pierwszy rzut oka nic, ale autor splata ich ścieżki. Oboje zajmują się swoimi sprawami, jednak w pewnym momencie znajdują wspólny cel. Duet wydaje się dość nietypowy, ale wspólny wróg motywuje ich do działania. Na scenie pojawi się też Manuel, artysta, który pomaga Sarze w tworzeniu profili przestępców. Czy rozwiążą oni wszystkie zagadki i złapią osobę za nie odpowiedzialną? Taki jest cel, ale autor postanawia pokrzyżować im lekko szyki.

Książka jest intrygującą od samego początku i wciąga od pierwszej strony. Brat Hektor obraca się w środowisku, w którym powinno panować wszelkie dobro, ale tak jak to bywa w realiach, zło też jest w nim zakorzenione. Stworzenie duetu z Sarą było bardzo ciekawym posunięciem, również z uwagi na jej osobiste uwagi do Kościoła. Zestawienie bohaterów działających w różnych dziedzinach, ale mających jeden cel - wyplenić zło.
Historia ma swoje odbicia w rzeczywistości, wiele jest w niej realistycznych wydarzeń, przez co i cała opowieść staje się realistyczna.

Historia trzyma w napięciu, ciągle coś się dzieje, pojawiają się nowe poszlaki, autor wprowadza coraz to nowsze wątki, łączy je, żongluje narracją, mieszając przeszłość bohaterów z teraźniejszością. Sporo dowiadujemy się o przeszłości kluczowych bohaterów, przez co łatwiej pojąć ich działania. Jednak, żeby śledztwo nie było za proste dla bohaterów, muszą oni uważać również na osoby, które nie są tymi, za które się podają. Dość standardowy zabieg w tego typu historiach, ale zabieg, który zawsze działa na wyobraźnię i wprowadza mocny element zaskoczenia.
Zakończenie to już prawdziwa gonitwa. Akcja przyspiesza gwałtownie, a bohaterowie muszą złapać wroga.