Odzyskany los recenzja

Nadszedł czas pożegnań. Przez trzy tomy towarzyszyliśmy Karli Linde, inteligentnej i nietuzinkowej dziewczynie, na której życiu wyraźne piętno zostawiła burzliwa historia początków XX wieku. Obserwowaliśmy jej przemianę z uroczego, choć nad wiek dojrzałego, podlotka w pewną siebie, inteligentną i znającą swą wartość kobietę.

Podążaliśmy jej tropem, śledząc dorastanie w ciepłym i pełnym ojcowskiej miłości domu w Krakowie, niezwykłą przyjaźń z angielską przyjaciółką rodziny Dorothy i trudne relację z matką,, którą od wychowania córki bardziej interesowały przygodne miłostki i dobra zabawa. Byliśmy świadkami pierwszego młodzieńczego zauroczenia młodej dziewczyny i kibicowaliśmy jej w ambitnej ścieżce edukacyjnej, której uwieńczeniem były studia w Anglii.
Aż przyszła wojna i świat, który znała Karla Linde przestał istnieć. Te lata przyniosły jej ogrom bólu którego nawet upływający czas nie był w stanie ukoić. Pokazały też jednak, iż jest kobietą silną, i mimo nieszczęść, które na nią spadły jest w stanie iść przez życie z podniesioną głową.
I kiedy wydawać by się mogło, iż po ciężkich wojennych latach Karla Linde będzie układać swoje życie na nowo w Anglii dostaje ona wiadomość z Polski, która sprawia, że decyduje się wrócić do kraju, w którym zmieniło się wszystko. Wiedziona głosem serca powraca do komunistycznej Polski i szybko zderza się z brutalną rzeczywistością. Złamane serce, więzienie i szara rzeczywistość nie zabijają w niej jednak wrodzonego optymizmu. Odnajduje radość w kontaktach z najbliższymi, którym udało się przetrwać wojnę i spełnia się w roli nauczycielki i mentorki dzieci swojego byłego narzeczonego, z którym teraz łączy ja piękna choć czasami trudna przyjaźń.

"Odzyskany los" to piękne, refleksyjne zakończenie czterotomowego cyklu Marzeny Rogalskiej. Nie ma tu wielkich wydarzeń i niespodziewanych zwrotów akcji. Jest za to dużo przemyśleń i pytań o sens naszej egzystencji. To pożegnanie z ulubionymi bohaterami ustępującymi miejsca nowemu pokoleniu, wchodzącemu w życie z nadzieją i wiarą w lepszą przyszłość, wolną od strachu, wojen i niedostatku.
Polecam tę książkę, jak i cały cykle Waszej uwadze.