Czas powrotów recenzja

Trzecia część serii książek Joanny Kruszewskiej ponownie zabiera nas do rodziny Leszka i Iwony. Wcieramy bezszelestnie do ich domów, siadamy w fotelu i przysłuchujemy się rozmowom, przyglądamy gestom, podsłuchujemy ledwie dobiegający z łazienki szloch.
Czytając każdą z tych książek czułam się jakbym była tam z nimi. Nie mogła im pomóc, wpłynąć na ich decyzję a jedynie biernie sie przyglądac i słuchać.
Czas powrotów daje nam jednak zakończenie , które wypełnia całość. Idealnie pasuje reszty i daje zakończenie, które mnie w pełni zadowala.

Leszek i Iwona dają sobie kolejną szansę, jednak ich życie nadal wywraca się do góry nogami i cięzko im się zbliżyć. Małgorzata gubi się w swoich uczuciach, nie wie czy dac szanse nowym czy wrócić do starego ale silnego. Lenie wali sie świat i próbuje go sklejać piekąc po nocy słodycze, za to jen bratowa bierze sie za siebie i wprowadza w domu wiele zmian.
Do tego wracamy do Pani Tereski, Marcina i Damiana - którzy pojawiają się niby tylko na chwilę, a jednak bez nich ta seria nie miałaby sensu.

W tej ksiązce pojawia się znany nam wszystkim wątek wirusa. Zdalne nauczanie, ograniczenia jakie nakłada rząd, kwarantanna i noszenie maseczek. Możemy poznać zdanie na ten temat niemalże każdego z bohaterów a tym samym znaleźć bratnią dusze w tym jakże innym świecie.
Zabieg ten pozwala nam niejako przenieść się do tej historii w pełni.

Musze przyznać, że nie od razu polubiłam się z tą serią. Pierwsza mnie nie zachwyciła, wręcz troche odstraszyła. Cieszę się jednak że dałam szansę kolejnym i tak w całości stają się jedną z moich ulubionych, które z dumą będę stawiac na półce. Czas powrotów według mnie powinien nazywać się czasem pożegnań. Fabuła wprowadza nam wiele dylematów i smutku w tej części. Mamy tez sporo decyzji, które muszą podzielić rodzinę zamiast ją łączyć. jednak po przeczytaniu całości moja twarz była uśmiechnięta - dlaczego ? Bo tak wygląda prawdziwe życie. Każdy z nas mierzy się z decyzjami, które nie zawsze kończą się happy endem, nie zawsze wszystko jest kolorowe i ociekające brokatem.
Bardzo polecam przeczytać całość! wszystkie trzy pozycje. Rozgościć się w domach bohaterów i przeżyć z nimi tę historię.