Czarownice nie płoną recenzja

Przyszedł czas na recenzję kolejnego przeczytanego przeze mnie kryminału z elementami thrillera oraz sensacji, czyli "Czarownice nie płoną" Jenny Blackhurst. Książka ta wpadła w moje ręce przypadkiem. Nie wiedziałam, czego mam się spodziewać po niej, ponieważ jest to moja pierwsza styczność z twórczością tej autorki. Aby się dowiedzieć tego, czy jeszcze sięgnę po kolejne książki Jenny Blackhurst zapraszam do recenzji.

Czy można bać się jedenastoletniej dziewczynki, przed którą wszyscy ostrzegają, ponieważ dzieją się przez nią same nieszczęścia? Pani psycholog Imogen Reid nie wierzy w te brednie. Uważa, że to z miejscowością i z jej otoczeniem, do której wróciła po latach, aby rozpocząć nowe życie, jest coś nie tak. Twierdzi, że jedenastolatka, czyli Ellie Atkinson, której rodzina zginęła w pożarze, a sama przeżyła cudem, nie jest winna wszystkim nieszczęściom, jakie dzieją się w mieście. Czy ma rację? Imogen robi wszystko, aby pomóc dziewczynce, która nie tylko zmaga się się z traumą, ale i uważana jest za czarownicę. Czy na prawdę nią jest?

Akcja książki toczy się w miejscowości Lichota. Rozdziały są krótkie, dzięki czemu szybko się czyta. Są one przemienne z perspektywy dwóch głównych bohaterek, czyli Imogen i Ellie. Rozdziały z perspektywy Imogen są pierwszoosobowe, a z perspektywy Ellie trzecioosobowe. Książka wciąga już od pierwszych stron, ponieważ już na początku jest akcja. Ciągle coś się dzieje więc trudno oderwać się od niej oderwać. Nie ma długich i nudnych opisów, które zawsze mnie wkurzają, nawet w fajnych książkach. "Czarownice nie płoną" czasami przeraża, ponieważ występują w niej nieprawdopodobne zdarzenia, może się nawet wydawać, że są to zjawiska paranormalne. Wszystkich przeraża jedenastoletnia skryta i trzymająca się na uboczu, ale zbyt dorosła, jak na swój wiek dziewczynka, czyli Ellie. Nawet mnie przerażała, nie chciałabym jej spotkać na mojej drodze. Każdemu, kto ją rozzłości przytrafiają się nieszczęścia. Po przeczytaniu 3/4 książki zaczęłam się już domyślać, co jest źródłem wszystkich nieprzyjemnych zdarzeń, ale mimo to książka trzymała w napięciu i szybko ją pochłaniałam. Książka ta podchodzi bardziej pod thriller, nawet powiedziałabym, że psychologiczny, niż pod kryminał. Nie było w niej typowego mordercy, który mordował. Zostały pokazane problemy, z jakimi zmagają się dzieci w rodzinach, w których są zaniedbywane, dlatego uważam, że warto przeczytać tę książkę.

"Czarownice nie płoną" jest wciągającym thrillerem, od którego trudno się oderwać. Polecam tę książkę każdemu, kto lubi trzymające w napięciu thrillery, w których ciągle coś się dzieje i nie można się nudzić. Styl pisania autorki oraz fabuła bardzo mi odpowiadały, więc na pewno sięgnę jeszcze po niejedną jej książkę.