Czarny motyl recenzja

„Jeśli człowiek niszczy jedno życie, to jest tak, jak gdyby niszczył cały świat. A jeśli człowiek ratuje jedno życie, to jest tak, jak gdyby uratował cały świat”.

Powieść przybliża nam sylwetkę kobiety, bohaterki i o której mało kto pamięta. Przenosimy się do czasów II wojny światowej, młodziutka, zaledwie szesnastoletnia Halina Kłąb-Szwarc, zasiliła szeregi Związku Walki Zbrojnej. Ta niepozorna dziewczyna, której beztroska młodość została przerwana, okazała się silną, odważną, niezmordowaną i hardą w swych poczynaniach młodą kobietą. Halina nie mogła, nie chciała siedzieć bezczynnie, włączając się do ruchu oporu, dobrze wiedziała, że na szali kładzie swoje życie. W swych poczynaniach nie wahała się przed niczym, by walczyć o wolność. Aby chronić swoich bliskich i swobodnie działać w konspiracji wyprowadziła się z Łodzi, biegle opanowała język niemiecki, a nawet podpisała volkslistę.

Niebanalna, zaskakująca opowieść oparta na prawdziwych wydarzeniach. Muszę szczerze przyznać, że postać Haliny jak i inne fakty historyczne były mi nieznane. Autorzy, tworząc tę opowieść, opierali się na pamiętnikach Pani Haliny. Rewelacyjnie ukazani bohaterowie, złożone, wyraziste, charakterne osobowości, chwilami miałam wrażenie, że razem z nimi przemarzałam ich trudne życiowe ścieżki. Halina jest zwykłą i jednocześnie niezwykłą postacią. Pełna determinacji, wytrwałości, odwagi i siły potrafiła sprostać wyznaczonym zadaniom i osiągać zamierzone cele. Pomimo ciągłego strachu, by nie zostać zdekonspirowaną, nie poddawała się, wytrwale i niestrudzenie służyła swojej ojczyźnie. Ta mądra, harda kobieta przeszła wiele, bardzo wiele, a zatrzymana i uwięziona przez gestapo nie poddała się, nikogo nie wydała.

Trudno przejść obok tej lektury obojętnie. Wojenna zawierucha trwa w najlepsze, codzienność ludzi skazanych na zagładę, strach, niemoc, głód, ból, coraz wyraźniej rysujące się widmo śmierci. Z zapartym tchem śledziłam losy młodziutkiej agentki AK, kolejne akcje, działania konspiracyjne. Razem z nią przemieszczamy się z miejsca na miejsce, a ta z ogromnym poświęceniem uparcie brnie do przodu. Nie cofa się przed niczym, choć widmo śmierci towarzyszy jej nieustannie.

Wiarygodna, porywająca, chwilami dramatyczna, piękna opowieść, przez którą się płynie. Bohaterstwo Pani Haliny odczułam całą sobą, jej historia, ta powieść zostaną we mnie na dłużej. Bardzo polecam!