Czarla. Poszukiwacze recenzja

Kiedy sięgnęłam po książkę to pierwsze pytanie, które się nasunęło brzmiało: czym jest CzarLa? Nie będę spoilerować, ale zdradzę tylko tyle, że to obrazek przedstawiający dziewczynkę trzymająca za rękę dorosłą osobę i robota. To przez CzarLę Eva Dziewięć chce jak najszybciej opuścić Sanktuarium, swój podziemny dom, by odszukać innych ludzi. To CzarLa daje jej nadzieję, że inni ludzie istnieją. Na przeszkodzie staje jej potwór o imieniu Bestil, który za wszelką cenę próbuje ją złapać.

Książka wciąga właściwie od pierwszych stron, a świat wykreowany przez autora fascynuje. Bardzo spodobała mi się więź jaka połączyła Evę z niesporczakiem Otto, z którym dziewczynka jako jedyna z istot spoza jego gatunku może się porozumieć, i który postanawia ją chronić.

Warto zwrócić uwagę także na ilustracje wykonane przez samego autora i bardzo ładne wydanie książki.

„CzarLa. Poszukiwacze” to nie tylko piękna opowieść o przyjaźni, poszukiwaniu własnego ja, ale także o poświęceniu i … byciu dobrym. I to właśnie dlatego polecam tę książkę :-)