Autor: ·2 minuty

2020-05-09

Skomentuj

3 Polubienia

Udostępnij

"... wdychała nocną aurę Księżycowego Miasta i syciła się nią..."

Zaczynam czytać i od razu jest zgrzyt.

Jak?

Skok na głęboką wodę.

Osobiście nie przepadam za tego rodzaju zabiegami narracyjnymi, bo po prostu nie wiem, o czym czytam, a autorka wrzuca mnie w sam środek świata, którego nie znam, a mam wrażenie, że znać powinnam na wylot. Było to zniechęcające i wymagało ode mnie sporo cierpliwości, żeby wgryźć się w treść.

Nie lubię zaczynać poznawać bohaterów "od środka".

Jednakże.

Kiedy już pokonałam to wyzwanie, reszta poszła dość szybko.

Moje pierwsze spostrzeżenie: młodzieżowe urban fantasy. Dość wyraźnie młodzieżowe, więc nie wiem, czy wszystkim miłośnikom tego gatunku przypadnie ta seria do gustu.

Ja nie mam problemu z młodzieżówkami, bardzo je lubię czytać, choć w tym przypadku wolałabym nieco mniej takich klimatów, a to ze względu na świetnie rozbudowany świat, mega potencjał historii i całe spektrum bohaterów i ras, od których kręci się w głowie, a wyobraźnia nie nadąża.

"Między szóstką Władców Księżycowego Miasta, formalnie zwanego Lunathionem, nie było miłości.

Każdy z nich kontrolował jedną część miasta - Pierwszy wśród Wilków rządził Lunaborem, Jesienny Król władał Fae w Pięciorożu, Podziemny Król sprawował kontrolę nad Kościeliskiem, Żmijowa Królowa nad Mięsnym Rynkiem, a Wyrocznia nad Starym Rynkiem.

Szóstą Władczynią była Rzeczna Królowa, która reprezentowała Dom Wielu Wód oraz swój Błękitny Dwór wśród turkusowych fal rzeki Istros i rzadko stawiała się na spotkanie rady.

Ludzie zamieszkujący Łąki Złotogłowiu nie mieli własnego Władcy [...]

Nad szóstką Władców dominował jednak Micah, Zwierzchnik Centralnej Dzielnicy Biznesowej. Nie licząc wszystkich oficjalnych tytułów, był również Archaniołem Valbary i władał całą pieprzoną krainą, odpowiadając jedynie przed sześcioma Asteri w Wiecznym Mieście - stolicy i bijącym sercu Pangery, a także całej planety zwanej Midgardem."

Prawda, że..? XD

Moje drugie spostrzeżenie: klimat jest prawie identyczny, jak w przypadku przerewelacyjnej serii, która (moim zdaniem) jest lepsza od tego cyklu, a mianowicie: Meredith Gentry, autorstwa świetnej pisarki, Laurell K. Hamilton. Księżycowe Miasto jest doppelgangerem Meredith Gentry, skierowanym raczej do młodszego odbiorcy. Meredith zaś - zdecydowanie skierowana jest do odbiorcy starszego:)

Można doszukać się tu także klimatów twórczości Jima Butchera i jego rewelacyjnej serii Akta Harrego Dresdena, jest trochę podobieństw ze światem wykreowanym przez Patricię Briggs.

Jednak historia ta ma własny charakter, pomimo podobieństw, i toczy się własnym torem.

Jest to opowieść o przyjaźni. O miłości. O zbrodni. O zemście.

Ale głównie jest to opowieść, skierowana do młodzieży (dorosłych miłośników tego rodzaju klimatów odsyłam do Meredith :))

Czyta się dobrze, w miarę płynnie, wkręcająco coraz bardziej ze strony na stronę.

I tak na malutkim marginesie: moja ulubiona postać?

Anioł Hunt Athalar.

Upadły Anioł.

Polecam, obydwie części trzymają ten sam poziom.

Cykl:

Dom ziemi i krwi. Część 1

Dom ziemi i krwi. Część 2

Moja ocena:

× 3 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

3 wydania

Księżycowe miasto. Dom ziemi i krwi. Część 2

Sarah J. Maas

8.6/10

Cykl: Księżycowe miasto, tom 1.2

Bryce Quinlan kocha swoje życie. W dzień pracuje w galerii z antykami, sprzedając nie do końca legalne magiczne artefakty, a nocą imprezuje razem z przyjaciółmi, delektując się każdą przyjemnością, ja...

Komentarze

3 wydania

Księżycowe miasto. Dom ziemi i krwi. Część 2

Sarah J. Maas

8.6/10

Cykl: Księżycowe miasto, tom 1.2

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Zobacz inne recenzje

Im dalej w las tym...

Akcja z pierwszej części zaczyna nabierać tempa, na jaw zaczynają wychodzić nowe fakty, a kolejną zagadką jest święty Róg Luny, który przepadł. Tylko co to wszystko może mieć wspólnego z tragiczną zb...

@miedzy.literami

Dom ziemi i krwi. Część II

Po lekturze pierwszej części Domu ziemi i krwi, który okazał się całkiem dobry, lecz nie do końca satysfakcjonujący, przyszła pora na część drugą. Przyznaję, podchodziłam do niej z niemałym strachem....

@Natalia_Swietonowska