To, co bliskie sercu recenzja

Tytuł : To, co bliskie sercu
Autor : Katherine Center
Wydawnictwo : Muza
Przełożyła na język polski : Aniela Gawlicka
Premiera była : 3 czerwca 2020
Tytuł oryginału : Things You Save in a Fire
⭐ Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu @nakanapie.pl za co bardzo bardzo dziękuję 🥰.
O książce : Cassie, jako najmłodsza osoba, a zarazem pierwsza kobieta w dziejach straży pożarnej miasta Austin w Teksasie, zdobyła nagrodę za odwagę, gdyż pomogła wydostać się dzieciom z tonącego autobusu. Społeczeństwo nazwało ją Busowym Aniołem i postanowiło nagrodzić za ten odważny czyn. Podczas tego uroczystego wieczoru, jej kolega z zastępu, zaprasza ją na kolację i proponuje jej przygodny seks. Kobieta od razu podejrzewa podstęp, ponieważ zna swoich przyjaciół z pracy, jednak kiedy ukradkiem zerknąwszy na swoich towarzyszy, nie widzi w ich wyrazach twarzy czy zachwianiu niczego co by zdradzało, że ma rację - zaczyna wierzyć Hernandezowi i w głowie analizuje swoje życie. Bo jednak trochę racji miał w swojej wypowiedzi, do czego ta nie chciała się przyznać przed samą sobą. I kiedy już, już miała uwierzyć, że to nie jest blef, jeden z kolegów maskuje parsknięcie śmiechu i wtedy już wie, że dała się wkręcić. Chłopcy zapewniają, że to miało być na rozładowanie napięcia, gdyż wiedzą jak dziewczyna obawia się publicznych wystąpień i przemówień. Nikt jednak się nie spodziewa, że to nie burmistrz miasta, jak było zaplanowane, wręczy jej ową nagrodę, tylko rady miasta. A jest nim Heath Thompson. Jedyny człowiek na świecie, który potrafi zniszczyć wszystko.
.
Książkę czytało się bardzo lekko, przyjemnie. Bardzo fajna książka. Przedstawione w niej zostały sytuacje zarówno poważne, jak i śmieszne. Poważny i trochę przykry był wątek, że matka opuściła Cassie i jej ojca w dniu jej szesnastych urodzin, z czym kobieta nie potrafiła się sama uporać i długo jej to ciążyło już w dorosłym życiu. Jednak kiedy pojechała w końcu do swojej matki, by zamieszkać z nią przez rok i pomóc jej się zaadoptować w nowej sytuacji (gdyż ta straciła wzrok w jednym oku), udało im się rozmówić z tamtego okresu ich życia i dojść do porozumienia.
Śmieszne były niektóre sytuacje przedstawione w remizie straży pożarnej, do której się przeniosła na okres mieszkania z matką. To jak faceci z zastępu ją traktowali, uważali że jest słaba, bo jest kobietą, a ona świetnie im wszystkim pokazała, że nie mają racji i jest im równa. Nie raz utarła im nosa, co mi się podobało.
.
Ta książka jest naprawdę.. piękna. Zakończenie mnie zasmuciło i wzruszyło jednocześnie. Cieszę się, że mogłam ją przeczytać. Po zamknięciu książki, czułam taki błogi spokój. Bo Cassie nie dała sobie w kaszę dmuchać i jestem z niej dumna. Że nauczyła się.. Tak, żeby się dowiedzieć, czego się nauczyła i czego dowiodła Cassie musicie sami sięgnąć po książkę i się przekonać. Mi się bardzo podobała i ją polecam z czystym sercem.
.
Moja ocena to 10⭐/10 💖.