Cry baby recenzja

Czy każdy chłopiec marzy o tym, żeby być typowym "bad boy'em"? Otóż nie każdy. Okazuje się również, że nie każdy marzy o tym by należeć do gangu. Ba, są osoby które wręcz chcą z niego wyjść. Ale co musi być takim zapalnikiem, by podjąć tą decyzję? Czy skutki tego będą odczuwać inne osoby w ich otoczeniu?

Tristan Lopez wiedział jaka jest jego przyszłość. W młodym wieku, bo gdy go poznajemy ma on wówczas siedemnaście lat, należy do gangu, który założył jego ojciec wraz z przyjacielem. Ma swoje miejsce w tej społeczności, a najważniejsza jest dla niego lojalność do swoich "braci", a zacieranie śladów czy zbrodnie nie są mu obce. Chłopak nie zna innego życia, a bycie normalnym nastolatkiem jest mu zupełnie obce. Jednak jego dotychczasowe życie obraca się o sto osiemdziesiąt stopni, gdy poznaje Riley. 

Riley Rojas przeprowadza się do ponurej i niebezpiecznej dzielnicy by ułożyć sobie życie z jej ojcem od nowa. Jej jedyną nadzieją na lepsze życie jest koszykówka. Poznała już w swoim życiu co to jest strach, utrata, ale także poczuła co to jest prawdziwa miłość. To ona pokazała chłopakowi co oznacza normalne życie i daje mu nadzieję, że jego życie może być inne. 

Chłopak znając swoją przeszłość i przyszłość stara się trzymać ją z daleka od siebie. Jednak ona za każdym razem wraca do niego jak bumerang, w końcu nie dziwcie się - dziewczyna jest najbardziej upartą osobą. Tristan jednak boi się, że Riley może nie zaakceptować jego przeszłości. Czy uda się dziewczynie dotrzeć do niego? Czy Tristan będzie na tyle silnym chłopakiem, że spróbuje innego życia? Czy dla nich jest szansa na miłość i lepsze jutro?

Po przeczytaniu połowy książki zrozumiałam, że celowe było poprowadzenie akcji w ten sposób. Od razu spodobało mi się, że przedstawiła nam bohaterkę jako silną i upartą babeczkę, dążącą do celu, która nigdy nie odpuszcza. Autorka w bardzo ciekawy sposób poprowadziła historię Tristana i Riley'ego. Jednakże po przeczytaniu parunastu książek w podobnych tematykach nie spotkałam tutaj nic oryginalnego. Aczkolwiek uważam, że samo zakończenie mogło być troszeczkę inne. Przeczytałam do samego końca, ale nie jest to jedna z moich ulubionych pozycji. Nie czytałam innych książek Ginger Scott więc nie mam porównania, ale jakiegoś większego "wow" tutaj nie było ;)