Katia. Cmentarne love story recenzja

Na wstępie chciałabym zaznaczyć, że gdyby nie Katia, to sama zakochałabym się w Adamie Gawrońskim.

Ich wspólna przygoda związana z poszukiwaniem złodzieja zmarłych dziewczynek od samego początku nie była usłana różami i poszlakami leżącymi na chodniku. We wszystkie sprawy mieszał się Egon Bremmer, Gardiasz i na dodatek sama Matka Ziemia, która ciężko znosiła naruszoną atmosferę Cmentarza Centralnego. Na barki Katii spłynęło wiele obowiązków, ale czym były dla niej przeciwności lasu? Jest w końcu nekromantką, i to najlepszą w swoim fachu.

"Katia. Cmentarne love story" to moja pierwsza styczność z twórczością Anety Jadowskiej i muszę przyznać, że jestem nią zachwycona! Pomimo tego, że nie znałam bohaterów pobocznych, mogłam przeczytać tę książkę bez znajomości poprzednich i nie pogubić się w tym, kto był kim. Bardzo spodobała mi się wizja Thornu jako alternatywnej wersji Torunia i to, że bohaterowie nosili unikatowe polskie imiona (a niezbyt za nimi przepadam, wolę czytać zagraniczną literaturę). W krainie stworzonej przez autorkę wszystko do siebie pasowało, a ja nie czułam upływającego czasu podczas czytania.

Momentami odnosiłam jednak wrażenie, że akcja nie posuwała się naprzód. Przyspieszyłabym nieco jej tempo albo zastąpiła niektóre sceny rozmowami Katii i Adama, których było zdecydowanie za mało! Po tytule spodziewałam się "love story", a było bardziej "crime story". Szkoda, bo relacja friends to lovers kupiła moje serce, bo przedsiębiorca pogrzebowy i nekromantka to zestawienie, którego nie sposób pokochać. Adam swoimi zabawnymi dialogami i uroczą wstydliwością odwracał uwagę od potwornego śledztwa Katii i umilał zarówno jej czas, jak i mój.

Na dużą pochwałę zasługują też barwne dialogi, które do złudzenia przypominały realne rozmowy. Bohaterzy przekrzykiwali się, przeklinali i używali potocznej mowy, co sprawiło, że co chwilę parskałam śmiechem.

A ilustracje w środku książki! Jejku, jakie one były piękne! Uwielbiam takie dodatki do książek, a widok Katii i Adama na kolacji bądź Katii i Dory w cmentarnym grobowcu sprawił, że jeszcze bardziej pokochałam tamtą historię.

[współpraca reklamowa z Wydawnictwem SQN]