Po drugiej stronie życia recenzja

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta portalu nakanapie.pl

„Po drugiej stronie życia”

Napiszę teraz o książce, która dosłownie przejęła nade mną kontrolę. Czytając każde zdanie, czułam się tak, jakby to były moje własne wspomnienia. Czułam tak silny żal i smutek, że aż chwilami nie mogłam powstrzymać łez. Spodziewałam się, że będzie to lektura lekko przygnębiająca, ale okazała się konkretnym wyciskaczem łez i emocji.

Bohaterką książki jest dziewiętnastoletnia dziewczyna o imieniu Weronika. Jej życie nie jest kolorowe. Nie jest nawet czarno białe. Mam wrażenie, że jej świat pochłonął całkowity mrok, najciemniejszy odcień czarnego koloru. Dziewczyna wychowuje się bez ojca, nie dogaduje się z matką, a wisienką na torcie okazuje się jej psychopatyczny brat, któremu przyjemność sprawia znęcanie się nad nastolatką. Jej przyjaciółka popełnia samobójstwo, nikt nie chce jej wesprzeć, za to dostaje coraz więcej batów od życia. Wtedy też zaczyna rozmyślać o śmierci. Czy na jej drodze pojawi się ktoś, kto ją od tych myśli odciągnie?

„Po drugiej stronie życia” to książka, która zapewni czytelnikowi ogromną dawkę emocji. Rzadko zdarza się książka, przy której ciężko powstrzymać łzy. To także lektura, w której zostaje poruszony temat samotności wśród ludzi, depresji i powstawania myśli samobójczych. Pojawia się tutaj toksyczna rodzina, która oprócz tego, że nie wspiera dziewczyny, to jeszcze dokłada jej zmartwień i smutku. Przeżyć to, co przeżyła Weronika to duży wyczyn. Ja o tym tylko przeczytałam, a czułam, jakby to mój świat się zawalił. Nie wiem, czy byłabym tak silna, jak bohaterka. Czasem, gdy ktoś popełni samobójstwo, zastanawiamy się, dlaczego nikomu nie powiedział o swoich problemach. A może chciał, tylko nie został wysłuchany? Być może wszystkie osoby, które potencjalnie mogłyby pomóc, tylko dolały oliwy do ognia? Na świecie jest niestety coraz więcej znieczulicy. Prędzej kogoś nagrają i wrzucą do sieci, niż faktycznie komuś pomogą.

Uważam, że ta książka jest po prostu świetna i warta każdej spędzonej przy niej chwili. Jest smutna i przygnębiająca, ale może niektórym otworzyć oczy na to, co się dzieje, kiedy przestaje się wierzyć, że może być lepiej. Cudowna lektura. Naprawdę. 10/10