Walcząc z ciszą recenzja

Mając chwilowe załamanie w czytaniu zastanawiałam się po którą książkę sięgnąć żeby nie stracić jeszcze bardziej chęci i padło naWalcząc z ciszą.
Byłam przygotowana na opisy szeregu zmagań bohatera z postępującą chorobą, która może zmienić życie człowieka o 360°. Jednego dnia dowiadujesz się, że słyszysz tylko w 60% potem w 30% i przychodzi dzień, że budzisz się i automatycznie wiesz co nastąpiło. Pomimo tej świadomości i jakby możliwości przygotowania się do tego - o ile to możliwe uderza to w ciebie jak grom z jasnego nieba. Tak właśnie czuł się Till, wieczorem mógł słuchać głosu ukochanej a rankiem dźwięk ten mógł być jedynie wyobrażeniem. Coś strasznego. Bohater uświadamia sobie, że w tym momencie jego całe życie legło w gruzach, wszystkie plany, które miał że realizować, być 2 końcu szczęśliwym, tego los mu naprawdę skąpił. Był zły na cały świat pomimo wsparcia jakie otrzymywał od najbliższych, którzy specjalnie dla niego uczyli się języka migowego-nie chciał tego, odrzucił ich.
Jednak sytuacja zmusiła go do tego wszystkiego by móc zeralizować ostatni cel jaki sobie ustanowił, a potem może operacja? Która swoją drogą jest kosztowna i może być nieefektowna.
W ciągu tych wydarzeń poznajemy rodzinę bohatera i Bazgroła, który strasznie namiesza w życiu Till'a. Albo na odwrót, to Till zjawił się znienacka w spokojnym życiu Bazgroła cały we krwi i przerażony.
Żeby być w pełni szczęśliwymi ta para ma jeszcze długą i trudną drogę do przebycia. O ile to szczęście nie będzie miało zbyt wygórowanej ceny.
Dlaczego w tytule jest napisane odmóżdżyć? A dlatego, ponieważ cała treść jest bardzo prosta i przewidywalna a jednak wciąga, mimo iż po kilku dziesięciu stronach mniej więcej wiesz, jak potoczy się ta dość banalna historia miłosna, która aż wydaje się nie realistyczna i oklepana. Nie neguję tego oczywiście, każdy czyta co chce. Poprostu czuć w tym odrealnioną rzeczywistość, która kończy się jak każdy może się spodziewać...

Pomimo to polecam! I napewno sięgnę po kontynuacjęWalcząc z cieniami.