Córka nieboszczyka recenzja

„Obyś przewracał się w grobie. Bez żalu – Córka Nieboszczyka”

. "Córka nieboszczyka" to pierwszy tom z cyklu: Siostry Raj, ale też i moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny Jodełki.
Nieszczęścia chodzą parami - tak i u Tycjany Raj najpierw nagła śmierć ojca, nie wiadomo skąd pojawia się przyrodnia siostra, niespodziewanie zostaje wycofane zlecenie renowacji obrazu i Tycjana zostaje bez pracy, były mąż sprzedaje dom i zostaje bez dachu nad głową. … co jeszcze może się wydarzyć?

Skrajnie różne charaktery, Tycjana i Angelika, przyrodnie siostry: konserwatorka dzieł sztuki i charakteryzatorka teatralna Angelina. Różne zainteresowania, różny wygląd, inne podejście do życia. Różnice różnicami, ale swoją własność trzeba odzyskać i to prowadzi do tego, że siostry decydują się rozpoczęcie prywatnego śledztwa.
To za przyczyną niewiary, ekscentrycznej ciotki Józefiny rozpoczyna się dochodzenie, które ma ustalić prawdziwą śmierć jej brata Tomasza, bo ciotka w przypadki nie wierzy.

Krok po kroku poznajemy tu, nie tuzinkową rodzinę Raj, rodzinę ekscentryków, dziwaków ale takich których da się polubić, tu każdy z nich jest ekspertem w swojej dziedzinie. Rodzinka, która sieje zamęt, chaos wszędzie tam gdzie się pojawi.

Lekki kryminał, który niczym szczególnym się nie wyróżnia, takich na rynku jest wiele, no może nie tak do końca. Bo tu Joanna Jodełka absolwentka historii sztuki na UAM w Poznaniu, porusza się w obszarach i tematyce, w której jest ekspertem. Ale dla mnie jak dla zwykłego czytoholika tematyka o dziełach sztuki jest ciekawa, ale musi być serwowana w małych dawkach. Masoneria, templariusze, krzyżowcy, - zbiory literatury, symbolika wolnomularska, obrazy, starodruki………… Jednym słowem podręcznik do historii, jak dla mnie stanowczo za dużo, momentami zaczęło mnie to nudzić.

Cała akcja lekko przerysowana, kryminał w którym są zbrodnie do wykrycia, ale brak tajemniczości, wszystko jest przewidywalne, dla mnie za mało emocji.
Książkę mogłam przeczytać dzięki wydawnictwu REBIS.