Naznaczeni grzechem recenzja

Cora wraca z nową serią!

„Naznaczenie Grzechem” to pierwsza część nowej serii „Grzechy Ojców”. I jak można się już domyślić, będą to historie dorosłych dzieci bohaterów wcześniejszych serii. Na pierwszy rzut historia Marcelli Vitiello.

Marcella Vitiello, córka Luki i Arii, dorastała w złotej klatce. Otoczona przez ochroniarzy, czasem zamknięta niczym księżniczka w wysokiej wieży, nauczyła się ignorować swój wewnętrzny głos oraz instynkt, który ostrzegał ją przed niebezpieczeństwem. Instynkt, który odziedziczyła po ojcu.
Miała wszystko, o czym mogła marzyć dziewczyna w jej wieku i przede wszystkim z jej środowiska. Pozycję, studiowała to, co chciała, niekończące się pieniądze i narzeczonego, który był mniej więcej w jej wieku i który był takim dżentelmenem, jakiego mógł sobie wymarzyć rodzic. Jednak czy to było to, co pragnęła Marcella?

Maddox White już jako mały chłopczyk posmakował brutalności życia. Dorastał w klubie motocyklowym i widział wiele strasznych rzeczy, których normalny kilkulatek nie powinien oglądać. Szczególnie jedno wydarzenie sprawiło, że wówczas kilkuletnie dziecko nie mogło wyrzucić tego z pamięci, prześladując go przez długie lata, spowodowało, że znalazł sobie cel w życiu. Po tym, jak, Luka Vitiello urządził rzeź i na oczach małego Maddoxa zabił w bestialski sposób jego ojca i wszystkich jego ludzi, chłopiec poprzysiągł sobie zemstę, która z każdym rokiem potęgowała. Capo Famiglii musiał zapłacić za wszystkie swoje grzechy, a nic nie wydawało się bardziej bolesne niż utrata jego ukochanej córeczki.
Pod czujnym okiem wuja Maddoxa, a zarazem prezesa klubu motocyklowego Tartarus wszystko było zaplanowane. Porwanie dziewczyny, przetrzymanie jej jakiś czas, by bardziej dobić jej ojca, a po tym, jak Luka odda się w ręce klubu motocyklowego Tartarus w zamian za wolność Marcelli, w końcu będzie mógł się zemścić i zabić Vitiellego. Wszystko było zaplanowane, jednak każda zmiana planu mogła spowodować niepowodzenie całego przedsięwzięcia. Dodatkowo jedno spojrzenie Królewny Śnieżki wystarczyło, by w idealnym planie już powstała mała rysa.
Jedno było pewne, każdy z bohaterów przekona się, jak cienka linia oddziela nienawiść i miłość, lojalność i ślepą wierność, dumę i pokorę. Wybór nie będzie łatwy i nie wszyscy wyjdą z tego cało.

Ktoś mógłby powiedzieć, że po 17 (!) książkach, autorka nie będzie w stanie wymyślić nic nowego i ciekawego. A jednak. Po raz kolejny Cora Reilly zachwyca i zaskakuje, dając nam przepiękną historię. Historię grzechów ojców, za które podobno dzieci nie powinny płacić. Cóż w praktyce jest zupełnie inaczej. A napędzany nienawiścią, pragnieniem zemsty i także honorem od najmłodszych lat Maddox znajdzie się nad przepaścią i wystarczy malutki krok od tego by troska, poczucia zapewnienia bezpieczeństwa i przede wszystkim uczucia, które ciężko mu nazwać pociągnęły go w dół. Marcella natomiast będzie musiała poradzić sobie w zupełnie innym świecie, z dala od swojej złotej klatki, ochroniarzy i ojca gotowego obronić ją przed każdym złem świata. Będzie musiała wykorzystać swoją największą broń, dzięki której zawsze otrzymywała to, co chciała — swój urok osobisty. Wystarczy poudawać i zagrać w małą grę, która może uratować jej życie. Kłopot w tym, że ta gra nie do końca jest grą i nie ważne, jaki będzie jej wynik, dziewczyna będzie tą, która straci najwięcej.

Polecam wam całą mafijną serię Cory Reilly. Ilość może was trochę przerazić, ale pokochacie te historie od samego początku i nawet się nie zorientujecie, a będziecie czytać ostatnią część.