Asteriks legionista. Tom 10 recenzja

uwielbiam tych panów, Gallów, wspaniałych druhów, odważnych i walecznych (Obeliks wpadł do magicznego wywaru i jest waleczny od małego, Asteriks też... jest waleczny, ale po wypiciu owego cudo specyfiku przyrządzanego przez druida Panoramiksa)

Tu Obeliks zakochuje się w pięknej blond Falbali - nie ma się co dziwić. Gibka, ładna, młoda, wdzięczna i jakże powabna swą powabnością. Obeliks zobaczył i ogłupiał i spąsowiał i wpadł w onieśmielenie jakieś dziwne i słów mu brakło. To co robi Asteriks? A umawia go z Falbalą, co wychodzi przez całkowity przypadek i zostawia go samego. Ale, ale... Randka nie jest do końca randką. To szok dla Obeliksa, bo zamiast spojrzeń w oczy, dowiaduje się z listu przesłanego do Falbali, że jej narzeczony został siłą zwerbowany do legionów rzymskich. Łzy się leją (u dziewczyny), serce pulchnego (nie grubego) galla pęka na milion kawałków, ale nie zostawia Falbali w płaczu. Obeliks rusza na ratunek młodzieńca. Notabene, swego rywala, ale liczy się w końcu czyn. ów czyn dla wspaniałej Falbali. On, dzielny zuch przyprowadzi młodzieńca do niej. Pokaże jej na co go stać. Ach witaj przygodo, chciałoby się rzec. Asteriksie, gdzie żeś ty? Jest misja, dla nas, ważna- ach, pilna.

I to, co się dzieje podczas tych łowów (bardziej szukania, bo przecież narzeczony musi dotrzeć cały i piękny, bez poobijanych boków, ani tym bardziej nos), to już śmiech goniący śmiech. Rechot i ubaw i wspaniały czas, który mógłby się nie kończyć. Aż chciałoby się powiedzieć, komiksie trwaj i trwaj...Od samego poczatku, już od pierwszego rysunku zaczynasz się cieszyć i nieświadomie uśmiechać. Potem jest jeszcze lepiej i tak do końca. Do uczty, która już jest tradycją u Gallów (tradycją jest też kneblowanie Paktofoniksa, śpiewaka, którego talent artystyczny poszedł w las i zostawił go bez słuchu i bez melodii w uszach i w głosie). Przy nim nawet ptaki padają, stąd też, ku bezpiecznej imprezie i apetycie wszechobecnych mieszkańców wioski na dziki lepiej go uciszyć. I albo wisi na gałęzi spętany, albo siedzi pod drzewem.

Niesamowite są KAŻDE perypetie tej dwójki.
Moje ulubione - wszystkie, zawsze i wszędzie