Cięta riposta recenzja

Sięgnęłam po ten mały tomik jakoś odruchowo, przede wszystkim ze względu na intrygujący tytuł a także na... autora. Kto może się kryć pod nazwą: Bąk Pan? Czy to pseudonim? Przeczytałam o nim, że nie istnieje, ale jest "istniony" oraz, że jest " igraszką w ręku sił nienazwanych", więc dlatego przebija się do nich słowami. Coś w tym jest...
Zauważyłam, że mimo iż ostatnio sporo jest wydawanych tomików z poezją nowych autorów, to zyskują niewielu czytelników. Poezja jest obecnie całkowicie niemodna, chociaż nasza kultura, można powiedzieć, że poezją stoi, lecz może bardziej trafne by było, że stała. Jednak nasi poeci są cenieni nie tylko w kraju i to bardzo dobrze świadczy o tym, że są dobrzy w tym co robią.
Wiersze tajemniczego Pana Bąka urzekły mnie swoją na pierwszy rzut, prostotą, ale jednocześnie zawierają dużo życiowej prawdy. Z wieloma zdaniami autora całkowicie się utożsamiam, to tak, jakby Pan Bąk pisał o mnie...

Poeta opowiada nam o świecie niby swoim, ale tak właściwie o naszym, o nas samych pokazuje nam ciekawe rzeczy, na które nie zwracamy uwagi.
Bo poezja to taki nieco inny, szczególny rodzaj myślenia przelewania swoich myśli na papier. Każdy z poetów na swój własny sposób chce przekazać czytelnikowi swoje uczucia. Ja pamiętam z czasów szkolnych strach przed pytaniem nauczyciela: co poeta miał na myśli? Myślę, że może to dlatego tak mało osób czyta wiersze. Współczesny czytelnik zdaje się zapominać coraz częściej o duchowej sferze rzeczywistości, więc może dlatego czytanie poezji jest niemodne. A warto ją czytać, zapewniam, że każdy znajdzie w nich coś dla siebie.
Jak podaje wydawca, wiersze autora są bez ujednoliconej tożsamości i ulegają ciągle spękaniu, może właśnie dlatego, te czasem niby przypadkowo zbite wyrazy ze sobą, są jednocześnie interesujące i czuje się w nich ducha poezji.
Dla relaksu warto przeczytać.