Cierpienia młodego wampira recenzja

Cierpienia młodego wampira od razu spowodowały u mnie bardzo pozytywne emocje i chęć przeczytania tej książki. Jeśli chodzi o sam tytuł, to ten oczywiście kojarzy mi się ze znanym dziełem: Cierpienia młodego Wertera, które czytałam kilka lat temu. Myślę jednak, że to podobieństwo nie jest tutaj przypadkowe, przeciwnie, autor nawiązuje do popularnego utworu Goethego, przy którym wielu czytelników odczuwało niemałe cierpienie. W tym przypadku, o nieprzyjemnej lekturze nie ma mowy, osobiście bawiłam się znakomicie!

Nigel Mullet (od początku mamy skojarzenie z rodziną Cullenów), w momencie kiedy rozpoczyna pisanie swojego pamiętnika ma piętnaście lat, młodzieńczy trądzik oraz lichą budowę ciała. Nikt nie przypuszczałby, że za kilka miesięcy skończy sto lat. Odbiega od modnego i wręcz kultowego przedstawienia osobnika nadnaturalnego, jednak jest on wampirem, mieszka w Stockfield, ma młodszą siostrę (tak naprawdę są w tym samym wampirzym wieku) i dwójkę, atrakcyjnych rodziców. Razem tworzą rodzinę, podobno ostatnich istot w swoim gatunku. Książka jest napisana jako pamiętnik Nigela, a historia w nim zawarta opiera się głównie o zauroczenie piętnastolatka w nowej dziewczynie w szkole, Chloe. Musi ją jednak zauroczyć swoim dojrzałym charakterem, gdyż nie posiada naturalnego uroku wampirycznego. Czy to będzie proste zadanie? Oczywiście, że nie, jednak czytamy opowieść o bardzo upartym młodzieńcu. Z drugiej strony zostaje nam przedstawione życie Nigela, jego perypetie, problemy w codziennej egzystencji. Wszystko to jest napisane w zabawny sposób i oprawione prostymi i dosadnymi ilustracjami.

Szczerze przyznam, że Cierpienia młodego wampira sprawiły mi ogromną przyjemność podczas czytania. Tim Collins posługuje się tak lekkim i barwnym stylem pisania, że przez kolejne kartki przelatuje się z prędkością błyskawicy. Lektura ta jest króciutka, ma zaledwie 188 stron, ale nie jest to jej ujmą, wręcz mogę stwierdzić, że zawiera wszystko to, co powinna i nie ma elementów przypadkowych czy takich, które by przeszkadzały w odbiorze. Autor stworzył nieco zakrzywiony obraz wampirów, co może być rewelacyjną, rozweselającą odskocznią. Nie brak tutaj śmiesznych momentów, a raczej rzadko zdarzają się te smutniejsze sytuacje.

Nigel Mullet mieszka w specyficznym środowisku, z zakręconymi i staroświeckimi rodzicami, rozpieszczoną siostrzyczką, dziwnymi kolegami ze szkoły reprezentującymi różne grupy społeczne. Młody wampir walczy o serce Chloe i opisuje w swoim pamiętniku swoje starania i marzenia. Wszystko to razem wzięcie daje czytelnikowi chwile świetnej zabawy. Cierpienia młodego wampira to lektura raczej skierowana do nastolatek, ale uważam, że niejedna starsza nastolatka będzie mogła odnaleźć się w świecie przedstawionym przez Toma Collins'a i wziąć z niego wszystko co najlepsze. Osobiście polecam!