Gujcio recenzja

Ciepła, wzruszająca, optymistyczna – te trzy słowa pierwsze przychodzą mi na myśl, gdy myślę o nowości od wydawnictwa Prószyński, czyli o książce „Gujcio”. Jest to pierwsza książka Stevena Rowleya przetłumaczona na język polski, poza tym to jego najnowsza powieść i muszę napisać, że jest to bardzo dobra książka.

Główny bohater, Patrick, to była gwiazda telewizji. Gej, który żyje samotnie i spokojnie w Palm Springs. Jednak wszystko się zmienia, gdy umiera Sara, żona jego brata. Brat musi odbyć odwyk więc bratanek i bratanica trafiają pod opiekę Patricka. Wcale mu się nie uśmiecha opieka nad dziećmi przez całe lato i bycie gujciem, czyli wujkiem gejem. Dzieci wywracają jego świat do góry nogami. Z czasem jednak Patrick zauważa, że sam zaczyna przechodzić przemianę. Zmienia dotychczasowe postrzeganie świata i otwierać się na nowe.

Książkę zaliczyłabym do comfort reading. To bardzo przyjemna słodko – gorzka opowieść. Historia miejscami bawi, a miejscami wzrusza. Wszystko jednak jest idealnie zgrane. To taka ciepła opowieść o wierze w szczęście i o szukaniu go w codzienności. I jak to w życiu początki nieraz są bardzo trudne, a dopiero z czasem jest lepiej. O tym też jest ta książka. Czytając ją również oprócz wybuchania śmiechem, na ustach często pojawia się uśmiech. Taki, który jest przyjacielski, bo czytanie „Gujcio” to jak spędzanie czasu z dobrym przyjacielem, a nie zawsze mogę to powiedzieć o książce.

Co mogę więcej napisać, czytało się szybko i przyjemnie. Choć teraz myślę, że jeszcze przyjemniej czytałoby mi się tą książkę latem. Już sama okładka jest bardzo wakacyjna, a tak „Gujcio” ocieplał swoją historią szarą i burą zimową rzeczywistość. Więc chyba wychodzi na plus. Na pewno myślę, że warto sięgnąć po „Gujcio”, gdy ma się ochotę na coś przyjemnego.

Dzięki tej książce, jestem ciekawa również pozostałych powieści Rowleya. Mam nadzieję, że wydawnictwo przetłumaczy i wyda wcześniejsze jego książki. „Gujcio” zachęca, żeby zapoznać się z pozostałą twórczością tego autora.