Cienie między nami recenzja

#Współpraca reklamowa

Moje kochane Moliki, czy główni bohaterowie z założenia zawsze muszą być dobrzy? Może nie chodzi o to, że postacie muszą być lubiane, bo po prostu mają zostać zapamiętane?

Alessandra jako druga córka doskonale zdaje sobie sprawę, że władza jest najważniejsza. Intrygi i manipulacje mimo młodego wieku ma opanowane do perfekcji i nikt nie mógłby jej zarzucić, że brakuje jej inteligencji i sprytu. Dla realizacji swoich planów dosłownie nie cofnie się przed niczym, nawet jeśli oznaczałoby to czyjąś śmierć. Gdy tylko nadarzyła się okazja, nie wahała się ani przez ułamek sekundy. Plan był prosty — zdobyć względy młodego króla, zostać królową, a potem zabić swojego małżonka. Wtedy miałaby to, o czym w skrytości marzyła — wolność i oszałamiającą władzę. Tylko że Król Cieni Kallias Maheras nie jest zwykłym królem i jej plan wcale nie będzie taki łatwy, jak by mógł się wydawać… Kallias to mężczyzna o nieprzeciętnych zdolnościach i tajemniczej aurze… Alessandra nie tylko musi przyciągnąć jego uwagę, ale także zmierzyć się ze swoją przeszłością i konsekwencjami swoich wcześniejszych decyzji. Walka o władzę z każdym dniem staje się coraz bardziej skomplikowana. Czy Alessandra zdoła osiągnąć swoje cele, czy też znajdzie się w sieci własnych intryg, z której nie będzie już w stanie się wydostać?

Powiem Wam szczerze, jak na spowiedzi – ani Alessandra, ani tym bardziej Kallias nie przypadli mi do gustu. Oboje, zarówno pod kątem ich moralności czy etyki nie są dobrzy. Jednak w ogólnym rozrachunku ta historia ma w sobie to coś i spędziłam z nią świetny czas. Od pierwszej do ostatniej strony akcja toczy się wartko i płynnie. Każdy rozdział wzmaga i podtrzymuje chęć poznania tego, co będzie dalej. Zastanawiamy się, co jeszcze się wydarzy, czy tajemnice wyjdą na jaw, czy dziewczyna zrealizuje jednak swój cel, czy może jednak odkryje to, co czytelnik wychwyci już na początku — że ta dwójka pasuje do siebie jak żadna inna. Co prawda nie wiem, czy biedni poddani podzieliliby mój zachwyt nad tym faktem, ale rzeczywiście tak jest. Autorka zaryzykowała i stworzyła coś zupełnie innego i, mimo że można było się domyślić, w jakim kierunku pójdzie ta opowieść, całość wypadła bardzo dobrze. W połączeniu z lekkim piórem przyjemnym i przystępnym stylu, bez zbędnych opisów i kwiecistych upiększaczy otrzymaliśmy lekturę idealną na jedno popołudnie, gwarantującą ciekawą rozrywkę. Jeżeli szukacie czegoś mniej sztampowego, to serdecznie polecam Wam właśnie „Cienie między nami”

Za możliwość poznania tej historii dziękuję Wydawnictwu You&YA