Cień i kość recenzja

antastycznie jest powrócić do świata Griszów! „Cień i kość” przeczytałam już kilka dobrych lat temu, kiedy to ukazało się pierwsze (nie do końca dopracowane) wydanie. Tym razem wystrzeliłam, jak z procy zamawiając książkę, kiedy dowiedziałam się, że będzie nowe tłumaczenie i wydanie. No spójrzcie tylko na tą okładkę jest przecudowna, a dodatkowo jeleń na niej nie jest bez powodu *wink*.

Żołnierka. Przywoływaczka. Święta.
Alina Starkov jest osieroconą żołnierką, która wyrusza na swoją pierwszą wyprawę do Fałdy Cienia — miejsca pełnego potworów i niecodziennego mroku.
Dziewczyna wie, że może zginąć, jednak kiedy jej pułk zostaje zaatakowany przez Volcry, Alina wyzwala w sobie uśpioną moc, o której nie miała najmniejszego pojęcia.

Następnie wkracza do świata pełnego przepychu, morderstw i intryg, gdzie odbywa wojskowe szkolenie griszy, a mag zwany Zmroczem, wierzy, że Alina jest przeznaczoną mu Przywoływaczką Słońca, które pomoże mu zniszczyć Fałdę Cienia i zjednoczyć rozdarty wojną kraj.

Wkrótce odkrywa przerażające widmo przyszłości, które może zagrozić nie tylko jej samej i tym, co kocha, lecz także może przyczynić się do upadku całego kraju.

Historia osadzona jest w kraju zwanym Ravką, który pod pewnym aspektami podobny jest do Rosji. Bardugo wykreowała bardzo ciekawy i fascynujący świat, pełny niesamowitych zwierząt, postaci i niezwykle intrygujących świąt. Spodobał, mi się wystrój pałacu królewskiego i tego, co się w nim odbywa i jakie tam zasady panują. Hierarchia także jest niczego sobie. Jednym słowem nie mam się do czego przyczepić.

Alina jak dla mnie jest bardzo ciekawą postacią. Niczym niewyróżniająca się z tłumu dziewczyna, drobna, wychudzona z ciemnymi pod oczami workami, niepewna siebie, myśląca, że jest nikim, przez całe swoje życie nie zdawała sobie sprawy, jaką mocą wkłada i kim tak naprawdę jest. Dzień, w którym wyruszyła do Fałdy Cienia, odmienił całe jej dotychczasowe życie. Przed Aliną otworzyły się nowe ścieżki, musi zdecydować kim, chce być i przekonać się, czy poradzi sobie z obowiązkiem, jaki spoczął na jej drobnych barkach.

Darkling aka Zmrocz (będę posługiwać się angielskim określeniem, gdyż Polskie nie za bardzo mi się spodobało) od zawsze mnie fascynował i intrygował, do tego dochodzi jeszcze fakt, że jest on najpotężniejszym griszą wszech czasów. Uwielbiam relację, jaką wkradła się pomiędzy jego, a Alinę, to jak obydwoje na siebie działają, sprawia, że ta książka staje się jeszcze lepsza. Niesamowite jest ich combo mocy, które może ocalić, albo zniszczyć świat i pozostawić, go jedynie w kawałkach.

Bardzo polubiłam się na nowo także z Geyną. Według mnie ona i Zoya są bardzo interesującymi postaciami i domagam się oddzielnej książki o tych postaciach!

Bardugo stworzyła niesamowitą historię i wielkie brawa jej za to!

Cieszę się, że jeszcze raz sięgnęłam po „Cień i kość”, mam możliwość poznać jeszcze raz postacie i na nowo zakochać się w Grishaverse!