Ciche dni recenzja

"Ciche dni" to historia Maggie i Franka, małżeństwa z imponującym czterdziestoletnim stażem. Początek książki jest dość zaskakujący, ponieważ jest nim próba samobójcza głównej bohaterki. Jaka była przyczyna? Na początku dowiadujemy się tylko tyle, że jej mąż nie odzywał się do niej pół roku.

Ich ciche dni to pół roku życia obok siebie bez najkrótszej rozmowy. Naprawdę trudno w to uwierzyć.

Ale od początku. On jest znanym i szanowanym profesorem. Wykłada na uniwersytecie. Ona jest pielęgniarką. Są małżeństwem ponad 40 lat. Imponujący staż, trzeba to przyznać.

Maggie trafia do szpitala, znajduje się na granicy życia i śmierci. Tak naprawdę każdy dzień staje się jednym wielkim znakiem zapytania. Pielęgniarka przekonuje Franka, żeby mówił do żony. I zaczyna opowiadać.. o ich miłości, o wzlotach i upadkach, o trudnych wydarzeniach. Mężczyzna czuje, że po pół roku milczenia chce powiedzieć żonie tak wiele.. Czy zdąży powiedzieć jej wszystko, co skrywał w sobie przez tak długi czas?
W ręce Franka wpada też osobisty notes Maggie. Dzięki niemu poznaje on wszystkie jej tajemnice, emocje i dowiaduje się wielu rzeczy, których nie wiedział, choć codziennie był obok niej. Otwiera oczy na wiele spraw i widzi, że bardzo skrzywdził żonę. Czy jednak będzie mu dane wszystko naprawić? Frank uświadamia sobie, że nie może stracić żony. Że musi nadrobić stracony czas..

PRZEPIĘKNA książka. Historia miłosna dwojga ludzi będących w małżeństwie już 40 lat. Byli razem dobre i na złe. Nie jestem w stanie zliczyć, ile razy łzy spływały po moich policzkach. Książka wydała mi się bardzo smutna, ale i dająca promyk nadziei. Z pewnością uczy, że warto doceniać bliskie nam osoby i nie zaniedbywać ich, a przede wszystkim kochać i pielęgnować relacje. Wzbudziła we mnie wiele pozytywnych emocji. Jest napisana lekkim językiem, więc wciąga i spokojnie można ją przeczytać w kilka godzin.

Polecam gorąco, to nie jest zwykła, lekka "obyczajówka". Jest wyjątkowa i na pewno zapadnie Wam w pamięć! ❤️😭