Chciwość jest dobra recenzja

Rosja utrzymuje się z dostaw gazu do innych krajów. Jednak ze względu na regularne zakręcanie kurka Ukrainie, powoli staje się na arenie międzynarodowej niepożądanym wspólnikiem. Dodatkowo pojawiło się zagrożenie ze strony Turkmenistanu, który ma dostarczać Unii Europejskiej gaz przez gazociąg Nabucco. Do gry wchodzą też Amerykanie, mający wydobywać gaz łupkowy z polskich złóż.

Tak mniej więcej prezentuje się polityczno-gospodarcze tło powieści. Do tego dojdą spekulacje amerykańskich banków, protesty polskich związkowców i ciekawscy hakerzy. Pułkownik Andriej Blazow z Federalnej Służby Bezpieczeństwa dostaje zadanie pozbycia się konkurencji i podbicia cen rosyjskiego gazu. Jak to jednak zwykle bywa w przypadku tajnych operacji, dochodzi do wycieku informacji.

W książce Machowskiego dzieje się dużo i dobrze. Rosjanie nie boją się sięgnąć po najgorsze środki i likwidują tych, którzy wejdą im w drogę. Przede wszystkim próbują dopaść Maksa, który przypadkiem wchodzi w posiadanie tajnych informacji i próbuje przekazać je polskiemu rządowi. Tajne służby prowadzą swoje operacje, a w tym samym czasie prezes największego amerykańskiego banku zastanawia się, po czyjej stanąć stronie, by zarobić na tym jak najwięcej. Bo „Chciwość jest dobra” rzeczywiście opowiada o chciwości jako o sile decydującej i napędzającej świat, zwłaszcza w okresie kryzysu. Chciwe są rządy i korporacje, ale też zwykli obywatele, którzy łatwo dają się wciągnąć w międzynarodową grę, w ogóle nie domyślając się, że dotyczy ona czegoś znacznie poważniejszego niż tylko ich własne pieniądze. Trudno jednak jednoznacznie negatywnie tę chciwość ocenić, gdy patrzy się na zakończenie intrygi czy towarzyszące powieści motto z filmu „Wall Street”: „Chciwość, we wszystkich postaciach – życia, pieniądza, miłości, wiedzy – popycha w górę rozwój ludzkości”.

Świetnie wypadają również wszelkie dygresje czy szczegóły charakteru bohaterów – Fiodotow rozprawia o opalaniu się topless, Maks martwi się swoim żydowskim, wielkim nosem, a Blazow ma lekką manię liczenia wszystkiego, co się da. Te drobiazgi nadają każdej postaci rys, dzięki czemu wyróżniają się, jednocześnie ubarwiają całą opowieść, ale są na tyle krótkie, że nie spowalniają akcji. Duży plus.

„Chciwość jest dobra” bardzo przyjemnie się czyta. To książka dla wszystkich, którzy lubią wojnę wywiadów, politykę i machinacje wielkich korporacji, a chcieliby przeczytać coś takiego nawiązującego do naszych polskich spraw. Świetne political fiction.