Uzdrawiająca moc ceramiki recenzja

*współpraca reklamowa z Wydawnictwem Sonia Draga*

Zastanawialiście się kiedyś co robicie żeby nie zwariować? Macie jakieś hobby czy sposoby na odzyskanie równowagi? Dla mnie tym wszystkim jest czytanie książek, które zabierają mnie w fantastyczne przygody. Wydawnictwo Sonia Draga po rak kolejny za sprawą nietypowej historii zabrało mnie w niesamowitą podróż, tym razem do Korei, dzięki czemu mogłam lepiej poznać tą kulturę ale także inaczej spojrzeć na pojęcie ceramiki. Książka należy do literatury pięknej, ale autorka wplotła w fabułę sporo elementów literatury obyczajowej.

Jeongmin straciła swoją pasję do pracy, z której w końcu rezygnuje. Trzydziestolatka staje na rozdrożu i nie wie co ma dalej robić. Wynajmuje dom w Wiosce Kasztanowych Kolców, każdy dzień jest dla niej monotonny i nie przynosi niczego nowego, jednak pewnego dnia kobieta przez przypadek natrafia na warsztat garncarski Soyo. Zostaje tam mile przywitana, a entuzjazm właścicielki przybytku udziela się również zszokowanej Jeongmin. Kobieta z dnia na dzień coraz bardziej poświęca się nowej pasji, a przez to nowym wyzwaniom, czy osobom z którymi spędza czas w warsztacie. Kobieta powoli odnajduje spokój i cel w życiu, a może i nawet miłość.

Książka jest w pewnym sensie kontemplacją o życiu. Poznajemy główną bohaterkę jako widzowie, obserwujemy jej poczynania zaczynając od beznadziei niemal depresji, poprzez próby odbicia się i szukania życiowej drogi, aż do przeorganizowania swojego życia i zaczęcia wszystkiego od nowa. Poznajemy jej uczucia i przemyślenia, przez co możemy ją lepiej poznać. Wszystko dzieje się w odległym kraju, którego kultura nie każdemu jest znana, przez co nie do końca można zrozumieć zachowania bohaterów. Dla mnie to było troszkę sentymentalne, bo na studiach interesowałam się kulturą Korei, ale pomimo tego znalazłam w tej powieści kilka tzw. smaczków o których nie miałam pojęcia.

Lektura ma niezwykle lekką i ciepłą fabułę, która opowiada o życiu, codzienności o problemach większych lub mniejszych, które dotyczą każdego człowieka nawet tego najmłodszego. Szczególną uwagę autorka poświęca ceramice, na którą ja po tej książce spojrzałam inaczej. Sama kiedyś miałam w rękach glinę, z której wytwarzana jest ceramika, ale nigdy nie zagłębiałam się w to zagadnienie. Ta opowieść dała mi tego namiastkę, wraz z Jeongmin poznajemy wszystkie etapy powstawania ceramiki, możemy się dowiedzieć, że coś tak zdawałoby się niepozornego, dla niektórych jest czymś wyjątkowym.

Podsumowując książka najpierw zaintrygowała mnie tytułem, później zachwyciła okładką i pięknie barwionymi brzegami, a na koniec oczarowała fabułą, która pokazała mi niezwykłą moc ceramiki ale także inne oblicze Korei. Jeśli ktoś lubi niebanalne i nieszablonowe lektury to jest to propozycja właśnie dla niego.