Malarz dusz recenzja

Akcja książki zaczyna się na przełomie XIX i XX w stojącej u progu burzliwych i niespokojnych czasów, w których biedota wyraźnie kontrastuje z przepychem arystokracji a piękno olśniewającej, modernistycznej architektury Domènecha, Montanera, Gaudiego z brzydotą zatęchłych baraków. Miastem targają niepokoje społeczne, robotnicy zaczynają coraz wyraźniej walczyć o swoje prawa i stawiają coraz to odważniejsze postulaty. Tak powstał silny ruch anarchistyczny i republikański, siła polityczna, która dojdzie do władzy i kilkadziesiąt lat później skonfrontuje się z nacjonalistami i konserwatystami w hiszpańskiej wojnie domowej. Te narodziny proletariatu obserwujemy z perspektywy głównego bohatera Dalmau Sala, ubogiego katalońskiego artysty, syna skazanego na śmierć robotnika i anarchisty, obdarzonego wyjątkowym talentem artystycznym. Dalmau pracuje w fabryce Don Manuela gdzie jest uznanym i poważanym pracownikiem, dzięki temu otrzymuje szansę na lepsze życie i kontakty w artystycznych kręgach Barcelony. Niestety, Dalmau nie potrafi odnaleźć się w wysokich kręgach arystokracji i stojąc na granicy dwóch światów musi zmierzyć się ze swoimi słabościami. Czy w tym wszystkim pozostanie sobą?. Po której stronie stanie?.

Czytelnik już na samym początku zostaje rzucony w sam środek brutalnych walk o prawa robotników oraz otwarty konflikt pomiędzy kościołem a anarchistami, w którym szala waży się raz w jedną, raz w drugą stronę i nie sposób przewidzieć, jakie będą tego skutki. To przepiękna opowieść o tworzeniu cudów architektury i niszczeniu ludzkich marzeń. O walce tłumów i jednostki w imię ideałów i o własną tożsamość. Napisana językiem tak malowniczym, z tak pełnokrwistymi bohaterami, że czytelnik czuje się niemal naocznym uczestnikiem ówczesnych wydarzeń. Barcelona jest tu jak żywa - możemy poczuć jej autentyczny klimat, usłyszeć dźwięki i zobaczyć barwy.

Dla tych, którzy lubią powieści z historią w tle, Falcones gwarantuje nie tylko solidne, czytelnicze emocje ale też bolące serce, bo o ile trudną kartę historii Hiszpanii targanej wewnętrznymi walkami da się czytać w miarę "na spokojnie" , to wyzysk biednych i nierówności społeczne biją po oczach i wstrząsają czytelnikiem.

Kawał porządnej,wartościowej lektury o dużych walorach literackich w której można się zatracić...