Bursztynowy miecz recenzja

„Bursztynowy miecz” to drugi tom cyklu Jeleni Sztylet autorstwa Marty Mrozińskiej. Doskonale pamiętam, kiedy zaczęłam czytać o świecie, który nie był tak oczywisty, jak mogło się czytelnikom wydawać. „Jeleni sztylet” mnie sobą zaczarował, zauroczył i sprawił, że wypatrywałam się kontynuacji, aby ponownie spotkać się z bohaterka. Marta Mrozińska potrafi nieźle namieszać, zwłaszcza, kiedy książka nabiera niebezpieczny wydźwięk i ciężko usiedzieć na miejscu. Pozornie zwyczajna dziewczynka okazuje się bohaterką z krwi i kości, taką, o którą czytelnik się troszczy i kibicuje ze wszystkich sił. Komu zdecyduje się zaufać?

Główną bohaterką książki autorstwa Marty Mrozińśkiej pod tytułem „Bursztynowy miecz” jest Bora, dziewczyna mieszkała pod wielka puszczą w niewielkiej wiosce. Jej ojciec jest najemnikiem, dlatego często wyjeżdża, dlatego mieszkała wspólnie z ciotką i bratem. Marzeniem dziewczyny było pójście w ślady ojca. Bora od dziecka rozmawia z opiekuńczymi duchami, jej życie jest przesiąknięte wierzeniami słowiańskimi. Obecnie dziewczyna jest oskarżona o zdradę, w wyniku czego skazują ją na śmierć. Całe szczęście udaje jej się uniknąć tragicznego losu, czy już zawsze będzie poszukiwana? Miasto nad Morzem okazuje się zarówno ratunkiem, ale także klatką, której nie może opuścić. Liczba wrogów znacznie się powiększa, a przyjaciół spada. Nawet własna babka ma zbyt wysokie ambicje, które mogą zagrozić wszystkim, całemu królestwu. Moce Bory są potężne i każdy chciałby móc je użyć dla własnej korzyści. Czy uda się borze sprostać nowym wyzwaniom?

„Bursztynowy miecz” to kolejna odsłona przygód Bory, dziewczyny, która posiada wielką moc, która użyta w nieodpowiedni sposób może przynieść wiele cierpienia. Uwielbiam świat wykreowany przez Martę Mrozińską, to nie tylko fantastka, ale także połączenie jej z mitologią słowiańską, która jest nam bliska. Królestwo Awandii jest niesamowite, barwne, dobrze rozrysowane i przedstawione czytelnikom. Duże wrażenie wywołał na mnie rytuał przywołania deszczu, który był znaczący dla bohaterki. Dla czytelnika była to uczta literacka, taka wisienka na torcie wzbudzająca ciekawość. Uwielbiam styl autorki, jest przyjemny, wprost się przez niego płynie, jakbym znajdowała się na łodzi, która lekko sunie poprzez niespokojne morze. „Bursztynowy miecz” to książka, która potrafi rozbudzić wiele emocji w sposób zachwycający. Bardzo polubiłam Borę, już w „Jelenim sztylecie” potrafiła ująć mnie swoją kreacją, odwagą i dobrym sercem. Jeśli macie ochotę przeczytać niecodzienną, porywającą, emocjonującą książkę, to musicie dać szansę autorce.