Dzieci z Lovely Lane recenzja

“Dzieci z Lovely Lane” to druga po „Aniołach z Lovely Lane” część cyklu Lovely Lane. Po przeczytaniu części pierwszej zupełnie nie miałach ochoty na kontynuowanie przygody z tą serią. Na szczęście, dzięki zachęcie @Justyna_K, która przekazała mi informację, że wydawnictwo zmieniło tłumacza i druga część jest naprawdę dobra, postanowiłam dać jej szansę. Na szczęście…

„Dzieci…” to świetna historia. Poznajemy dalsze losy naszych Aniołów, pielęgniarek ze szpitala St Angelus, Dany, Pammy, Victorii i Beth. Dostajemy dużo więcej informacji o rozwoju służby zdrowia w Anglii, tego bardzo mi brakowało w części pierwszej. W tym miejscu mała uwaga do wydawcy: nie każdy wie, co oznacza skrót NHS – dobrze byłoby to polskiemu czytelnikowi wyjaśnić. Ja z racji miejsca zamieszkania i stałego kontaktu z tą instytucją, wiem, ale nie każdy musi.

Dużo zmieni się w życiu naszych pielęgniarek i sióstr przełożonych. Zmiany nastąpią w życiu osobistym, ale też zawodowym. Początki powstawania angielskiej NHS nie będą łatwe dla nikogo. Zacznie się szukanie oszczędności, próby restrukturyzacji szpitali, brzmi znajomo? 😊 Dobry to czas dla wichrzycieli, dla takich, którzy będą starali się na tych przemianach ugrać coś dla siebie. Również brzmi znajomo, prawda?

Na horyzoncie pojawia się panna Van Gilder, nowa zastępczyni przełożonej pielęgniarek. Już na wstępie zniechęca do siebie pracowników i otrzymuje, jakże adekwatny przydomek „Wampirzyca”. Swoimi rządami próbuje zakłócić dotychczasowy byt szpitala. „Mafia” zaczyna działać. Czy uda się jej unieszkodliwić Wampirzycę?

„Dzieci…” to powieść obyczajowa, której akcja toczy się w szpitalu. Temu, kto będzie się tu doszukiwał rzetelnych, historycznych faktów o funkcjonowaniu brytyjskiej służby zdrowia w latach pięćdziesiątych od razu powiem, że tego tu nie znajdziecie. Temu, kto szuka dobrej książki obyczajowej, z wplecionymi nowinkami z tego okresu, powiem „Czytaj”. Nadine Dorries ładnie oddała duszny klimat małej, niezamożnej społeczności, w dzielnicach pełnych smogu, biedy, alkoholu i zaniedbanych dzieci. Przyznaję bez bicia, że niektóre wątki tej powieści poruszyły mnie bardzo głęboko. Tego od książek oczekuję: emocji. Tych było w tej części sporo. Mam nadzieję, że kolejna odsłona będzie równie udana. Zabieram się za „Matki z Lovely Lane”.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl dzięki uprzejmości Wydawnictwa Prószyński i S-ka.