Brakujący obrazek recenzja

„Była przekonana, że gdyby odważyła się z kimś porozmawiać, i tak nikt by jej nie uwierzył.”

Ola razem ze swoją młodszą siostrą Natalią, przeszły w dzieciństwie przez piekło – taką codzienność zgotował im ojciec – policjant. Znęcał się nad nimi fizycznie i psychicznie za cichym pozwoleniem matki. Ta była uległa i posłuszna mu we wszystkim. Ola tuż przed maturą zaszła w ciążę, despotyczny ojciec wyrzucił ją z domu, zamieszkała u swojego chłopaka i jego ojca Stanisława. Jednak młodzi nie udźwignęli ciężaru codzienności, Ola musiała szybko dorosnąć i zająć się córeczką. Samotne macierzyństwo spowodowało, że musiała zrezygnować z wielu marzeń. Dzisiaj Ola ma trzydzieści cztery lata, jest samodzielną, niezależną kobietą i matką buntującej się nastolatki. W jej życiu pojawił się mężczyzna, przy którym Ola w końcu poczuła spokój i bezpieczeństwo. Jednak nieuregulowane sprawy z przeszłości dają o sobie znać, a natarczywe myśli o ukochanej siostrze, z którą brutalnie ją rozdzielono, nieustannie wracają. Przez zupełny przypadek Ola trafia na ślad siostry, która ma ogromny żal i nie potrafi zapomnieć o dramatycznej przeszłości. Siostry w końcu po latach mają się spotkać w Wigilię. Czy będą potrafiły naprawić zerwane więzi? Czy uwolnią się od bolesnej przeszłości?

Pani Anna porusza szereg, trudnych i bardzo złożonych problemów, robi to na wskroś empatycznie. Nikogo nie ocenia, to nam pozostawia wyciągnięcie wniosków. Sprawca, całego zła, tyran i sadysta, policjant, który jest ponad prawem – Autorka ukazuje jego chorą psychikę, manipulacje i wyrafinowane, dokładnie przemyślane działania. Wszystko to ma ogromny wpływ na psychikę dzieci i później ich dorosłe życie. Głęboko tkwiące w nich rany, dają niskie poczucie wartości i przekonanie, że nie zasługują na miłość. Ogromna tęsknota, samotność, poczucie bycia niekochaną, niechcianą. I bierna, zahukana, usłużna i potulna matka. Co takiego musi się stać, aby w końcu wyrwała się z marazmu i stanęła po stronie dzieci? Miłość nie zawsze bywa oczywista…

Całkowicie dałam się porwać jej mądrej, pięknej, przejmującej opowieści. Bije od niej prostotą, szczerością i realizmem. Smutna, pozostawia trwały ślad, daje do myślenia i niesie nadzieję. W ilu domach, za zamkniętymi drzwiami dzieją się takie przerażające rzeczy? Z niecierpliwością czekam na kolejne książki Autorki. Tę z całego serca polecam.

https://tatiaszaaleksiej.pl/brakujacy-obrazek/