Uparty prezes recenzja

Za czasów szkolnych byliście typem kujona - w cieniu książek, czy gwiazdą - w świetle popularności?

Ja do żadnej z powyższych grup nie należałam 😅 Byłam tak po środku w sumie 🤔

Tytułowy "Uparty prezes", główny bohater ostatniej książki Agnieszki Brückner tzn Gabriel Stone, należał do grupy tych popularnych. Szkolny playboy, który założył się z bratem o to kto zaliczy więcej panienek na roku. Szokuje mnie taka podłość i fakt, że z czasem to z mody nie wychodzi.

Emily była kujonką, niby nie wyróżniała się z tłumu jednak Gab ją dostrzegł i stała się celem. Nie miała pojęcia jak to się dla niej skończy...

Po 5 latach, Gabriel obejmuje stanowisko prezesa w firmie Perfect Picture. Jest raczej w takim samym szoku jak Emily gdy okazuje się, że będzie jego pracownicą. Mogłaby odejść, odwrócić się plecami do źródła swoich traum, lecz umowa z firmą jej to utrudnia. Postanawia więc, że trzeba stawić czoła przeszłości, dojrzale się zachować tzn podejść do tego profesjonalnie i ograniczyć kontakty z nowym szefem tylko do kwestii zawodowych. Lecz on szybko pokazuje jej, że drzwi do przeszłości nie zostaną zamknięte i ma zamiar o nią walczyć.

Czy piekło zamarznie i manna spadnie z nieba? Czy może Emily uda się oprzeć urokowi nowego prezesa ?

Agnieszka fajnie tu opracowała powolne odsłanianie kolejnych kart. Mamy taką cebulkę 😅 zerwiemy jedną warstwę tajemnic, mrocznych faktów z przeszłości, które stoją na drodze do zagojenia ran naszej bohaterki, uniemożliwiając nawiązanie normalnej relacji z Gabrielem, okazuje się, że pod nią jest kolejna i następna. A gdy już środek tuż tuż... Oj zacznie się dziać.

Można by wg mnie tę książkę podzielić na dwie części. Pierwsza to taki romans biurowy, z nutką humoru. A druga to też romans ale z dużą dawką emocjonującej akcji, pełnej chwil w których z przerażenia wręcz, wstrzymywał oddech bojąc się czego bohaterowie doświadczą na następnej stronie.

Przeszłość powinno się zostawić za sobą, żyć teraźniejszością. Agnieszka to autorka, która czego by nie napisała - czy to romans mafijny, czy biurowy, wchodzi jak nóż w masełko. Niezmiennie od pierwszej jej książki kocham jej styl i historię i z tą nie było inaczej. "Uparty prezes" jest wybitnie uparty i nie poddaje sie do końca, walcząc o kobietę, która była dla niego nie tylko zakładem, a stała się wszystkim.

"Mogę być nawet osłem, byleby z tobą przy boku. Bo bez ciebie jestem nikim, Em."

Tak więc polecam Kochani ten emocjonujący romans. Nie będziecie z pewnością mogli, jak ja się od niego oderwać.

Dziękuję za egzemplarz do recenzji