Najpierw głowa, później dom recenzja

Od kiedy tylko byłam na tyle kumata, by uczyć się ważnych przekazów, słyszałam, że o zawsze trzeba zadbać o kogoś, a na końcu o siebie. Jako dziecko nie rozumiałam kwestii, że ktoś musi odczekać, żeby zjeść obiad, bo przecież ja dostawałam swój przydział i wszystko było spoko. Z latami, uczyłam się coraz więcej różnych „mądrości”. Zawsze trzeba kogoś nakarmić, zawsze trzeba sprzątnąć, bo będą goście, albo będą święta, nie daj Boże, wpadnie Sanepid. Dzisiaj jako dorosła, odrzuciłam wiele z tych nauk, nadal robię obiady, ale jemy je razem. Nadal sprzątam, ale robimy to razem. Nie ma rozdzielnika, że ktoś jest mniej lub bardziej ważny. Nie chce mi się czegoś robić, to zwyczajnie tego nie robię.

Wielkim atutem tej pozycji jest przede wszystkim fakt, że to nie jest typowy poradnik. Jeśli ktoś chce zrezygnować z tej książki tylko dlatego, niech przemyśli sprawę! Uważam, że nie ma nic w życiu ważniejszego niż Ty sam. Nie dawno nauczyłam się, że „jeśli mnie jest dobrze to i wszystkim wokoło mnie jest dobrze”. Może brzmi to samolubnie i kolokwialnie, ale jest bardzo prawdziwe. Trudno jest zadbać o samego siebie, jeśli ma się dzieci i masę innych obowiązków. Wiem jednak po sobie, że wypita kawa w spokoju potrafi ułożyć nam dzień. Dobry posiłek może sprawić, że nie będziemy się czuć ociężali albo słabi. Rozmowa z bliską osobą, może rozwiać wątpliwości i znaleźć ulgę, że w pewnych sprawach nie jest się samemu.

Autorka zwraca uwagę, że pewne rzeczy z dzieciństwa mocno rzutują na naszą dorosłość. Nie ważne, czy ktoś wyśmiewa Cię, bo masz za dużo kilogramów, czy porównuje do innej osoby, która jakoby jest lepsza. Doskonale wiemy, że to mocno kształtuje naszą osobowość, złamuje w nas silnego ducha, a na koniec wyrabia poczucie, że jesteśmy gorsi, głupsi, okropniejsi. A to wcale nie jest prawda. Jesteśmy wyjątkowi, każde na swój sposób.

Cieszę się, że pojawiają się takie książki. Mogą nie być grube, ale niosą moc przesłania za sobą. Niosą naukę, wytykają gdzie błędem było odpuścić walkę o siebie i namawiają, proszę, zwracają uwagę, że nie zależnie od wszystkiego, warto o siebie walczyć.