Bogdan Musiał w książce "Na Zachód po trupie Polski" przedstawia nam w oparciu o imponującą liczbę materiałów źródłowych( głównie o dokumenty z moskiewskich archiwów), po raz pierwszy tak szczegółowo, genezę i przebieg sowieckich przygotowań do wojny. Autor we wstępie zaznacza, że dotychczasowe badania na ten temat są albo niezadowalające albo w jakimś wręcz stopniu wyrażają sowiecką propagandę o rzekomo defensywnej czy popierającej pokój polityce zagranicznej Związku Sowieckiego.
Publikacja ta podzielona jest na dwie obszerne części. Skupia się ona na latach 1919-1941. Część pierwsza omawia czas od roku 1919 do lata roku 1929. Myślą przewodnią działań bolszewików była od pierwszych lat istnienia Związku Sowieckiego idea światowej rewolucji. W komunistycznych planach rewolucyjnych strategiczną rolę odegrać miały Niemcy, stanowiące swoiste serce Europy. Na przeszkodzie planów połączenia myślą rewolucyjną Niemiec ze Związkiem Sowieckim stała Polska. Pierwsza część pokazuje plany, starania i działania podejmowane przez przywódców komunistycznych w celu realizacji swojego marzenia o europejskiej, a potem nawet światowej rewolucji, o pokonaniu burżuazyjnej, kapitalistycznej Europy Zachodniej, i o rozlaniu komunizmu na cały świat. Przedstawia nieudane próby przebicia się na Zachód, jak chociażby wojna polsko-bolszewicka w roku 1920 i bitwa warszawska, która zatrzymała czerwoną zarazę na jakiś czas. Ta przegrana stała się dla bolszewików solą w oku i jeszcze bardziej pragnęli zniszczyć Polskę. Prezentuje nam opłakany stan Armii Czerwonej, braki w uzbrojeniu, umundurowaniu, wyżywieniu, moralach żołnierzy. Ukazuje również kryzysy(ekonomiczne, społeczne) jakie gnębiły Związek Sowiecki, a także nieudolne działania przywódców mające im zaradzić (nowa polityka gospodarcza NEP).
Część druga zaczyna się od Wielkiego Kryzysu ("czarny piątek" 25.10.1929) i jego skutków dla świata kapitalistycznego. Na tym tle autor omawia posunięcia Stalina i jego towarzyszy, którzy zakładali, że kryzys wkrótce przemieni się w wojnę. Przygotowując się na nią przyspieszyli masowe zbrojenia, rozbudowę i reorganizację Armii Czerwonej, wszystkie te działania osiągnęły gigantyczne rozmiary. Były one finansowane z pieniędzy ze sprzedaży plonów, co wiązało się z przymusową przyspieszoną kolektywizacją i masowym terrorem chłopów. Autor omawia tu także Wielki Głód z lat 1932-1933, sztucznie wywołany przez sowietów, a który pochłonął wiele milionów ofiar. Poruszony w tej części zostanie także plan wojny niszczycielskiej przeciwko Zachodowi, opracowany przez Michaiła Tuchaczewskiego w 1930 roku, poparty przez Stalina. Jak zgodnie z tym planem sowieckie siły zbrojne zostały zreorganizowane, rozbudowane, wyposażone, ze szczególnym uwzględnieniem wojsk pancernych i lotniczych. Omówione dokładnie zostaną tu także porażki(liczne wypadki, braki, awarie) przy realizacji planów zbrojeniowych i związane z nimi reakcje władz komunistycznych, uznające je za akty dywersji( regularne poszukiwania kozłów ofiarnych). Druga część publikacji omawia też dojście do władzy Hitlera w 1933, pakt Hitler- Stalin z 1939 i jego polityczne, militarne, gospodarcze konsekwencje z punktu widzenia Moskwy, napaść sowiecką na Finlandię, i jej liczne skutki( walki sowiecko-fińskie udowodniły, że Armia Czerwona nadal nie jest w stanie prowadzić wojny ofensywnej przeciwko silnemu wrogowi). Przedstawiane są tu także intensywne działania Stalina w końcu roku 1940 i od wiosny 1941 mające przygotować Armię Czerwoną do ataku na Niemcy. Nic z tych planów nie wyszło, bo Niemcy pierwsze zaatakowały Związek Sowiecki 22 czerwca 1941. Publikację kończy rozdział o tym jaką wiedzę posiadał Hitler o wytężonych sowieckich przygotowaniach do wojny ofensywnej, jest tu także rozważana teza o wojnie prewencyjnej. Książkę wieńczą uwagi końcowe, wykaz skrótów, a także źródła, z których autor korzystał przy pisaniu tej publikacji.
"Na Zachód po trupie Polski" to bardzo ważna publikacja, ukazująca kłamstwa stalinowskie, powtarzane tak chętnie przez obecne władze Rosji. Autor wykorzystując bardzo wiele źródeł z moskiewskich archiwów(przemówienia, listy, sprawozdania, protokoły z posiedzeń, raporty, uchwały) kreśli obraz ekspansjonistycznych planów ZSRR. Ta bogata w historyczne źródła książka, które wcześniej nie były analizowane, ani nawet znane, ukazuje sowiecką politykę zagraniczną z lat 1919-1941, z której wyłania się główne marzenie bolszewików - podbój Europy Zachodniej, a później i całego świata.
Publikację czyta się dobrze, dzięki przystępnemu językowi, którym posługuje się autor. Jest to pozycja z literatury naukowej, historycznej, wiadomym jest więc, że nie czyta się jej tak szybko jak kryminału czy thrilleru. Ale jaką wartość niesie ta pozycja ! Nie ma porównania. Dla miłośników historii, a szczególnie okresu omawianego w tejże publikacji, czy zainteresowanych polityką ZSRR będzie ona lekturą idealną. Mimo że treści jakie ze sobą niesie są doprawdy interesujące, mnie troszeczkę "Na Zachód po trupie Polski" nużyła. Ale składam to na karb gatunku literatury do jakiego ta książka się zalicza. Cóż, taką literaturę trzeba po prostu lubić. Ale ja nie żałuję, dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, a wiedza to potęgi klucz i tego nikt mi nie odbierze. A jak mogę podsumować treść recenzowanej przeze mnie pozycji, może tak, że niektóre marzenia są groźne i powinny pozostać w sferze marzeń.
Polecam lekturę "Na Zachód po trupie Polski" pasjonatom historii, historykom, a także tym, którzy zainteresują się tym, co ta książka oferuje. :)
Za egzemplarz do recenzji dziękuję wydawnictwu Zysk i S-ka.