Blok 46 recenzja

Hiszpańska autorka Johanna Gustawsson jako oś swojej pierwszej powieści kryminalnej Blok 46 wykorzystała historię swojego dziadka ocalałego z nazistowskich obozów koncentracyjnych.
Blok 46 to charakterystyczny thriller czerpiący z tradycji francuskiej i szwedzkiej powieści kryminalnej. Okaleczone ciało młodej projektantki biżuterii Linnei Blix zostaje znalezione w porcie. Nosi ono traumę charakterystycznej formy tortur, która przebiega według podobnego wzoru, jak w przypadków dwóch chłopców z Londynu. Przyjaciółka Linnei, pisarz kryminalny, Alexis, podróżuje do Szwecji, aby odnaleźć odpowiedzi na morderstwo, które jej zdaniem utrudnia zestaw założeń, które szwedzka policji wykorzystuje jako podstawę śledztwa. Z dwiema kobietami w roli głównych bohaterek fabuła intrygi jest rozwikłana w potrójnej narracji, w której kluczem do wyjaśnienia faktów jest powrót do przeszłości.

Książka jest mroczny, brutalny thrillerem, który oscyluje pomiędzy współczesnym śledztwem a blokiem 46, jednostką śmierci w obozie koncentracyjnym Buchenwald. Powiązanie fikcji współczesnej zbrodni z historycznym masowym morderstwem jest odważnym posunięciem i przyczynia się do mroku narracji. Naturalny ton narracji pozwala czytelnikowi zachować lekki dystans do przedstawionych aktów przemocy. Niemniej jednak opisy zabójstw nie są przeznaczone dla osób o słabych nerwach.

Autorka książki wyjawiła, że chciała, aby jej pierwsza powieść była czymś bardzo osobistym, dlatego opowiada historię jej dziadka ocalałego z obozu koncentracyjnego Buchenwald. Zapewniła też, że spędziła wiele miesięcy na dokumentowaniu przed napisaniem pierwszej linijki, a jednym z jej źródeł były protokoły z procesów norymberskich. Zapewnia, że była wierna faktom i że relacje ofiar szczegółowo oddają to co działo się w obozie.

Czytając tę książkę przychodzą do głowy różne myśli. Od szoku na skutek ogromu przemocy stosowanej wobec bezbronnych ludzi po żal, że w tak brutalny sposób zostali oni obdarci z resztek godności, która pozwalała im przetrwać.