Bling Ring recenzja

Od dzisiaj na ekranach kin można już zobaczyć historię z Hollywood. Czym jednak był tytułowy Bling Ring i dlaczego historia ta zyskała taką sławę ?
Odpowiedzi dostarcza dokumentalna powieść Nancy Jo Sales.

Rachel Lee, Nick Prugo, Alexis Neiers, Diana Tamayo i Courtney Ames - to grupa nastolatków z Calabasas, nieopodal Hollywood, w stanie Kalifornia. To prasa i media nadała im miano Bling Ring'u.

Co dokładnie oznacza ta nazwa ? "Bling" to określenie dla błyskotek, a "ring" to nazwa dla bandy, szajki. To właśnie dziwiło najbardziej w tej sprawie, że początkowo kradziono więcej rzeczy osobistych niż kosztowności. Oczywiście skradzione ubrania od projektantów i biżuteria też miał swoją wartość.

Sprawa nie zyskałaby takiego rozgłosu, gdyby nie lista ich ofiar. Są wśród nich: Paris Hilton, Audrina Patridge, Rachel Bilson, Orlando Bloom i Miranda Kerr, Brian Austin Green i Megan Fox oraz Lindsay Lohan. To do ich domów grupy nastolatków z Calabasas postanowiły wejść, naruszając prywatność, by zakosztować sławy.

Z jednej strony zazdrościmy innym sławy, z drugiej natomiast jesteśmy ich fanami, a czasem podziwiamy skrycie. W dobie nowinek technologicznych informacja jest na wyciągnięcie ręki. Zdaje się, że sława także.
Skoro wszystko jest osiągalne, to niezapowiedziana wizyta w domu gwiazd Hollywood i także.

Wielu powie: gwiazdy same sobie są winne. By pozostać w świetle sławy pozwalają na upublicznienie prywatnych sfer życia. Wystarczył tylko internet by zdobyć adres ich rezydencji oraz, co ważniejsze, trzymać rękę na pulsie by śledzić plotki i nie przegapić informacji, kiedy nie będzie ich w domu. Potrzebny był jeszcze jeden składnik - coś, co ośmieli by odważyć się przekroczyć wyznaczone granice.

Książka Nancy Jo Sales to nie opowieść fabularyzowana, tylko dokument. Stanowi ona rozszerzona wersje artykułu autorki dla „Vanity Fair”, który podjął próbę odpowiedzi na często stawiane pytania: jak i dlaczego Bling Ring robił to, co robił. W książce znajdziemy fragmenty rozpraw, przytoczone wypowiedzi prawników, rodzin, policji oraz samych członków Bling Ring'u.
Powieść podzielona jest na trzy części, opisuje nie tylko osobowości członków grupy, ale także gwiazdy, do domu których wchodzili by zabrać z stamtąd to, co tylko chcieli.

Najważniejsze, że pozwala ona spojrzeć na kult sławy, wszechobecny w Ameryce, z dystansu. Reportaż to nie tylko losy Bling Ring'u, to także ujęcie problemu w szerszej perspektywie.

Autorka udaje się do dzielnicy, z której wywodzili się członkowie grupy. Przemierza okolice wzgórz Hollywood, mijając domy poszczególnych oskarżonych. Wybiera się też by zestawić ten obraz z okolicą, gdzie wybierali swoje cele - rezydencjami gwiazd.

Powieść ta to nie tylko próba wyjaśnienia źródeł obsesji Bling Ring na punkcie życia sław lub też pragnienia by takim ono się stało. To także studium amerykańskiego snu - potrzeby określonego stylu życia, poparte licznymi badaniami w temacie przemian społecznych. Jeśli interesuje was socjologia, to z pewnością warto sięgnąć po ten reportaż. Jeśli jesteście zainteresowani kulturą amerykańską i ewolucją wartości, w niej cenionych na tle pokoleń (od walki o niepodległość po współczesne zjawiska) to również będzie to udana lektura.

Warto przeczytać, nie tylko by poznać dokładnie losy Bling Ring'u, ale głównie po to, by przejrzeć otoczkę życia naznaczonego sukcesem i raz jeszcze spojrzeć na przeszłe i aktualne filmowe produkcje amerykańskie czy też piosenki z szczytu list przebojów. Część z nich widzieliśmy wielokrotnie czy też znamy ich teksty nawet na pamięć, ale ta analiza pokazująca ich przekaz na tle aktualnych zmian w społeczeństwie, z pewnością może zaskoczyć - choć jest niezaprzeczalnie słuszna.

Czytanie tej książki jest po części także zagłębianiem się w życie okradzionych gwiazd. Na początku zawsze przytoczony zostaje krótki opis ich kariery, głównie tych zdarzeń, które pomogły im dostać się na szczyt sławy. Poznajemy także fragmenty ich zeznać w czasie toczącej się rozprawy, a także to, jak odnieśli się do włamań.

Minusem jest częsty "wysyp" informacji. Są też liczne nawiązania, do których trzeba się odwołać samemu. Książka byłaby jeszcze dwa razy dłuższa, gdyby zamieścić wszystkie przypisy.Czasami też ujawnione fragmenty wywiadów były zbyt szczegółowe, a nie wszystkie z nich istotne dla całości.

Choć reportaż wyjaśnia, dlaczego włamania okazały się tak proste, to nie daje jednoznacznej odpowiedzi dlaczego. Tutaj na podstawie zgromadzonych informacji i przytoczonych fragmentów rozmów i rozpraw, zmuszeni jesteśmy odpowiedzieć sobie już sami.