Black Hole recenzja

„Czasami czułam, że nie ma już dla mnie nadziei. Byłam zniszczona, choć nie potrafiłam się poddać. Jeszcze nie jakiś ostatni strzępek wiary w lepsze jutro pchał mnie do przodu.”

Nigdy nie wiemy jakie demony, krzywdy i traumy skrywają ludzie. Jaki bagaż doświadczeń już mają za sobą. Killian nie lubi ludzi, poza kilkoma bliskimi przyjaciółmi nie dopuszcza do siebie nikogo. Na co dzień w mieszkaniu czekają na niego dwa koty i butelka alkoholu. To mu wystarcza, ale są chwile, gdy to znajomi muszą go ratować i utrzymać na powierzchni. Tajemniczy, samotny i mroczny tatuażysta skrywa nie łatwą, traumatyczną przeszłość, która sprawiła, że nie wierzy, że coś dobrego może go spotkać. Bo przecież nie zasługuje na nic dobrego. Ale on nie widzi to, jakim jest wspaniałym człowiekiem, widzi tylko mrok. I gdy niespodziewanie w jego drzwiach staje Rose, to w pierwszym odruchu zatrzaskuje jej drzwi przed nosem, ale po chwili zmienia zdanie i przyjmuje ją pod swój dach. I mimo że nie życzył sobie, by wchodziła mu w drogę, to mieszkając pod jednym dachem, jest to ciężkie. Zwłaszcza że kobieta nie wygląda jak dwa lata temu, a w jej oczach jest taka sama pustka jak w jego. Coś nie pozwala mu o niej zapomnieć, a w niektórych sytuacjach ma wrażenie, że spotkała ją wielka krzywda. Kobieta budzi w nim uczucia, emocje i mrok a on tego nie chce. Oboje mogą być lekarstwem na swoje demony, ale niestety jego strach okaże się niszczycielski. Bo przecież on potrafi tylko krzywdzić i niszczyć. Te myśli i przekonanie są nieprawdziwe, ale on nie dostrzega prawdy. Przez jedną decyzję odebrał im szanse na szczęście, a Rose na niebezpieczeństwo, przed którym uciekała. Jak zakończy się ich historia?


„Dajesz mi złudną nadzieję na to, że ktoś jeszcze może mnie chcieć, że coś w moim życiu wciąż może być dobre.”

Z czystą przyjemnością sięgnęłam po kolejną część serii #black , bo postać Killiana już była mi znana z poprzednich części i była owiana tajemnicą i budziła moją ciekawość, jaką historię skrywa ten mężczyzna. Więc nic dziwnego, że nie mogłam się od niej oderwać, gdy zaczęłam ją czytać. Ta część jest przepełniona emocjami i bólem, ale i walką z demonami i na nowo odkrywaniu, że każde przeszkody jesteśmy w stanie pokonać, zwłaszcza gdy mamy przy sobie przyjaciół. Autorka zapewniła mi niezapomniane przeżycia i chwile z bohaterami, a poznawanie tego, co ich spotkało było nie lada przeżyciem. Współczułam im to bardzo i liczyłam na to, że jednak ta historia skończy się dobrze, ale nie przewidziałam takiego zakończenia i to w takim momencie. Już nie mogę się doczekać kolejnego tomu, bo nie wszystkie tajemnice zostały jeszcze wyjaśnione, a niektórych dostajemy tylko przedsmak. Świetna część, gorąco polecam.