Chyba strzelę focha! recenzja

„Chyba się zastrzelę” jest drugim tomem całej serii o naszym bohaterze. I wiecie co Wam powiem? Nie mogłam sobie odpuścić i dokupiłam 3 części, po to by mieć całość, bo się zupełnie zachwyciłam tą historią.

Niestety w dzisiejszych czasach tematyka homoseksualizmu jest tematem tabu, trudnym tematem. Ja jednak nigdy nie miałam i nie będę mieć problemu ze społecznością o innych skłonnościach i z zapałem złapałam się za tę książkę. Ogromnie żałowałam, że to część druga, bo moje uwielbienie do Krakowa, podsuwało mi cały czas myśl, że „kurczę, ciekawe co stało się w Krakowie” – no i tak oto dorobiłam się całej czterotomowej serii (a przecież mam szlaban od Kruszyna, na kupowanie książek!).

Niemniej jednak muszę przyznać, że to jedna z lepszych serii jaką miałam w dłoniach, co prawda nie mamy z góry narzuconego imienia naszego głównego bohatera – można się z nim utożsamiać – jednakże nie jest to zupełnie żadnym problemem kiedy się czyta książkę pełną humoru, przysłowiowej teściowej z kawałów oraz wieloma dylematami moralnymi czy też przyjętymi ogólnie stereotypami i wyłamaniu się z nich.

Język autora jest przyjemny, czytało mi się całkiem smerfnie, szczególnie, że opowieść jest dość spora i zdecydowanie podziwiam pana Mikołaja, że potrafił umiejętnie pociągnąć losy naszego geja tak, by nie były to żadne flaki z olejem, bo przecież miłość to oklepany temat, ale umiejętne ukazanie go tak, by się pamiętało o książce to jednak nie lada wyzwanie!