Wędrówka przez sen recenzja

Josephine Angelini jest amerykańską pisarką. W 2011 roku zadebiutowała książką paranormal romance, fantasy, pt. "Spętani przez bogów". Powieść wchodzi w skład trylogii. W 2012 roku pojawiła się kolejna część o tytule "Wędrówka przez sen". Kolejna i ostatnia część będzie miała swoją premierę pod koniec maja. Trylogia opowiada o półbogini, potomkini Heleny Trojańskiej. Główna bohaterka ma na imię Helena i mając dopiero kilkanaście lat dowiedziała się, że nie jest zwykłym człowiekiem. Musi zmagać się ze wszystkim problemami, które dręczą każdego półboga. Jednak zarazem musi dalej odgrywać zwykłego człowieka. Niestety gdy dojdą do tego problemy miłosne, nie jest już tak łatwo. Przyznam szczerze, że gdy tylko dowiedziałam się o tej książce to od razu chciałam ją mieć. Lubię takie historie i chociaż często mają one taki sam schemat, to niezbyt mi to przeszkadza. Pierwszą część trylogii oceniłam bardzo wysoko, czy druga również mnie zachwyciła?

"Radość to przeciwieństwo niewoli. Radość otwiera serca, zamiast je zamykać. Radość to wolność, wolność od smutku, goryczy, nienawiści..."*

Helena jest wykończona. Ostatnie wydarzenia być może i ją wzmocniły, ale tylko przysporzyły więcej zmartwień. Hektor przez zabicie Kreona został wygnańcem, co oznacza, że wszyscy z jego Domu (tym samym jego rodzina) chcą go zabić. Nie jest to ich wybór. Po prostu Erynie tak czynią, a Lucas, Jazon i Ariadna nie mają wyboru - czują ogromną niechęć do Hektora, gdy tylko go zobaczą. Helena musi więc zabić Erynie, by Hektor spokojnie mógł wrócić do domu. Jednak to nie wszystko... Dziewczyna jest zakochana w Lucasie. Niestety okazało się, że on jest jej półbogiem kuzynem... Co poradzić, gdy sam jego widok sprawia Helenie ból, bo wie, że nie może z nim być? Nastolatka rzuciła się w wir swoich snów by pozbyć się Erynii. Za każdym razem, gdy zasypia schodzi do świata Podziemi. Często jednak ginie w nim, ponieważ jest tam sama i nie wie jak ma sobie poradzić. Na szczęście jest biologiczna matka Dafne znalazła rozwiązanie. W ten sposób półbóg Orion przybywa każdej nocy do Podziemia by pomóc Helenie w jej misji. Tymczasem ktoś jest wyjątkowo uparty by pozbyć się dziewczyny. Na dodatek te conocne wizyty w Podziemiu ją wykańczają. Co poradzić gdy Erynie nie chcą dać Ci spokoju, a Ty masz ochotę zabić bliską Ci osobę? I co poradzić, gdy serce zakocha się w dwóch osobach, ale z żadną nie jest pozwolone Ci być? Czy Helena wytrwa to wszystko? Czy powiedzie się jej z misją i w miłości?

"- Jak mam o tobie zapomnieć? - Aż się roześmiała na myśl o tak głupiej radzie. - Jesteś częścią mnie. Żeby cię zapomnieć, musiałabym zapomnieć o sobie."**

Nie mogłam się oderwać od tej książki. Nie jest to żadna genialna powieść, która powinna zostać lekturą szkolną, a każdy powinien ją przeczytać. Po prostu jest całkiem lekka i przyjemna, a czas przy niej szybko mija. Gdy przed godziną 20 zaczęłam ją czytać, to zrobiłam sobie przerwę dopiero o godzinie 23. Nawet nie zdałam sobie sprawy, że czas tak szybko leciał, gdy ją czytałam. To dobry znak. Uważam, że książka powinna tak wciągać czytelnika, by on nie zdawał sobie nawet sprawy z tego co się wokół niego dzieje. Zdarzało mi się czytać książki podczas których co kilkanaście minut zerkałam na zegarek. Na szczęście tak nie było w przypadku tej książki. Co do historii, to muszę przyznać, że robi się ciekawej. Jestem ciekawa czy w ostatniej części będziemy mieli do czynienia z prawdziwymi greckimi bogami. Zakończenie "Wędrówki przez sen" jednocześnie było szczęśliwe i nieszczęśliwe. Nie rozwinę jednak tego tematu, bo jeśli ktoś ma zamiar zabrać się za tę trylogię lub jest w trakcie jej czytania, byłby na mnie na pewno zły. Cieszę się, że ze starych postaci Hektor ciągle wracał. Obawiałam się, że w tej części w ogóle go nie będzie. Za to Lucas niestety się zmienił i nie jestem pewna, czy na dobre. Z nowych postaci do gustu przypadł mi Orion. Jest cudowny. Nie dziwię się, że Helena zaczęła coś do niego czuć. Wspierał ją nawet wtedy, gdy inni nie potrafili jej pomóc. Jestem niezmiernie ciekawa na kogo zdecyduje się dziewczyna. Jedyne co mnie zdenerwowało to to, że na wewnętrznej okładce książki jest napisane, że Helena poznaje Oriona w szkole, bo on jest tam nowy. To totalna bzdura! Półbogini poznaje go w świecie Podziemi, gdy chłopak do niej przybywa. Przy czytaniu tej książki było kilka momentów, gdzie czułam smutek razem z główną bohaterką lub cieszyłam się razem z nią. Styl autorki nie jest mistrzowski, jednak miło się go czyta. Mam nadzieję, że zakończenie całej trylogii będzie szczęśliwe, a Helena odnajdzie swoją prawdziwą miłością. Uwielbiam historie związane z grecką mitologią, mam nadzieję, że powstanie więcej książek z nią związanych. Oby nie były one jednak schematyczne.

"Chodź do mnie, Snów Pozbawiona, moje ramiona tęsknią za tobą."***

Podsumowując, "Wędrówka przez sen" bardzo mi się spodobała. Doskonale wiem, że nie wszyscy lubią takie historie. Uważam jednak, że każdemu gatunkowi warto dać szansę. Jeśli ktoś szuka lekkiej lektury z gatunku fantastyki, to polecam. Myślę, że powinna wam choć odrobinę przypaść do gustu.

*cytat z książki, strona: 249.
**cytat z książki, strona: 307.
***cytat z książki, strona: 177.