Pretty Little Liars. Bezlitosne recenzja

Pamiętam jak ujrzałam pierwszą książkę z serii. Wtedy jeszcze nie spodziewałam się, że seria tak przypadnie mi do gustu. Moją uwagę przyciągnęła najbardziej okładka. Leżący sobie samotnie pojedynczy obcas i okalająca go ziemia. A tuż po przeczytaniu opisu stwierdziłam, że to może być coś innego, historia całkiem oryginalna i ciekawa. Pierwszy tom bardzo mi się wtedy spodobał. Teraz sięgałam już po dziesiątą część i nie mogłam wręcz uwierzyć, że tyle ich już jest na mojej półeczce.

Sms-y przestały przychodzić. Aria, Hanna, Emily i Spencer mają nadzieję, że najgorsze się już skończyło. Ale każda z nich nadal ma swój sekret, a także jeden wspólny. Ciągle dręczą je wyrzuty sumienia, a przeszłość zaczyna upominać się o swoje. Dla Arii rozpocznie się długi i trudny okres pełen wzlotów i upadków. Hana musi zdobyć się na wyjawienie prawdy. Spencer powinna pokonać swoje lęki. Co tym razem zbroją kłamczuszki?

U bohaterek wiele się zmieniło. Nie są ani trochę podobne do tych, które czytelnik poznaje w pierwszych tomach. Nowe postaci. Inni znajomi. Kolejne kłopoty na horyzoncie. Jak już kiedyś wspominałam, kiedy sięgałam po książki Pani Shepard, nie tylko nie wiedziałam, że będzie ich taka liczba, ale także, że będę je ciągle czytała i nadal miło spędzała chwile z głównymi bohaterkami.

Kiedyś wszystkie cztery postacie traktowałam po równo, a przynajmniej starałam się tak robić. Teraz, z czasem wyrabiam sobie o nich coraz to różne zdania. Jedną faworyzuje, o kolejnej nie mam znania, jeszcze innej życzę dobrze, i oczywiście za ostatnią nie przepadam. Ale z biegiem czasu zastanawia mnie to, że historia ta mnie nie nudzi. Oczywiście chętnie chciałabym poznać już zakończenie, jak to wszystko się skończy i jak to zniosą Aria, Spencer, Hanna i Emily, ale kiedy czytam lekturę nie jest to dla mnie tak istotne, myślę tylko o ich aktualnych przygodach.

Akcja jest całkiem inna. Teraz dziewczyny nie podporządkowują się "A" lecz starają się zrobić tej osobie na złość czy też po prostu popsuć jej plany. To dosyć ciekawa odmiana po pierwszych tomach serii. Jeżeli chodzi o SMS-y, co jakiś czas oczywiście się pojawiają. Może dla niektórych wyda się to głupie, ale jak dla mnie wszystkie sceny właśnie z wiadomościami od prześladowcy są najciekawsze.

Autorka nie tylko bardzo rozwinęła akcję i postaci, ale też mocno je zmieniła. Korzystnie wypadło to, że teraz czytelnicy nie znają wszystkich sekretów głównych bohaterek i nawiązania do fragmentów jakiegoś wspomnienia potrafi skutecznie zainteresować. Jeszcze kilka części temu czegoś tutaj brakowało, teraz czyta się lektury z ciekawością. Nie tylko są dobrymi książkami dla nastolatek, ale także jeżeli po prostu chce się przez pewien czas odpocząć z dobrą lekturą w ręku.

Za możliwość przeczytania ksiązki, serdecznie dziękuję wydawnictwu Otwarte :)