Bez komentarza recenzja

Komiksy - prawie zawsze - to obraz i tekst, czyli jak mówi tytuł tego bloga - słowa i kreski.

Prawie.

Komiks niemy doczekał się bowiem swoich nowych mistrzów. Dawno, dawno temu była to forma popularna, jednak z biegiem czasu coraz słabiej eksploatowana. Przyczyny są dość prozaiczne - adresat (jak to ładnie mówią spece od marketingu - target:) dorastał razem z komiksem. Tym samym coraz to starszy odbiorca, potrzebował coraz bardziej stymulującego przekazu. To z pomocą twórcą komiksów przyszły słowa. Dodatkowo, przejście z paska komiksowego (czyli comics strip) na wydania zeszytowe/albumowe, umożliwiło tworzenie dłuższych form. Można tu oczwyiście wspominać takich mistrzów jak Moebius i jego Arzach, ale komiks niemy (a już zupełnie ten niemy) to zdecydowana mniejszość.

Ivan Brun swoim "Bez komentarza" pięknie pokazuje jak głęboki w treść komiks, można wydać bez kawałka tekstu... Na tym jednak nie kończy. "Bez komentarza" pokazuje nam najbardziej sceptyczny obraz otaczającego nas świata. Ze wszystkimi jego brudami i zakamarkami, gdzie zamiatany jest cały kurz, który niechętnie chcemy oglądać na co dzień. To jedna z najbardziej bezkompromisowych pozycji ostatnich miesięcy. "Bez komentarza" to zbór kilkunastu krótkich historii. Każda z nich wprowadza nas w świat korporacji, bezlitosnego konsumpcjonizmu i realiów tego świata, których czasami wolelibyśmy nie znać. Jednak nie jest to komiks pesymistyczny. Fakt, nie nastraja i dla ludzi z depresją - raczej nie polecam:) Dla wszystkich innych - zdecydowanie pozycja obowiązkowa.

Dobrze wydane?
Dobrze. Nawet bardzo.
To niecałe 100 stron kredowego A4, za 44,90 na okładce... Jak na moje gusta, drogawo, ale nie tak znowuż tragicznie:) Jeżeli przed zakupem miałem jakieś wątpliwości, tak po lekturze już ich nie mam. Polecam.