Historia pszczół recenzja

„Historia pszczół” to opowieść o trzech rodzinach, zwykłych ale jednocześnie wyjątkowych. Pierwszym bohaterem jest William, mieszkaniec Anglii w XIX wieku pochłonięty przez depresję. Po przeczytaniu swoich dawnych wywodów o pszczołach wychodzi z choroby i marzy o skonstruowaniu idealnego ula, który przyniesie mu sławę i bogactwo. Następnie przenosimy się do Stanów Zjednoczonych, do czasów współczesnych. George pasjonuje się hodowlą pszczół i na tym zarabia jego gospodarstwo. Chce rozwijać swój biznes i przekazać swojemu synowi, który jednak nie jest tym zainteresowany. Wśród pszczelarzy rosną plotki o rosnącej liczbie martwych owadów. W końcu trafiamy do Chin, do roku 2098. Tao ciężko pracuje przy ręcznym zapylaniu drzew owocowych. Pewnego dnia jej synek choruje i znika z szpitala. Kobieta wyrusza aby go odnaleźć.

Książka jest bardzo wyjątkowa. Sposób pisania autorki bardzo przypadł mi do gustu. Pierwsza moja myśl była taka, że gdybym miała sama napisać powieść – napisałabym to w podobny sposób. Maja Lunde główny nacisk kładzie na emocje i to co rozgrywa się w głowie bohaterów. Fabuła za to jest bardzo prosta i krótka, nie odrywa znaczącej roli. W tle poznajemy szczegóły życia pszczół. Zapylanie drzew przez ludzi nie jest wymysłem autorki – to już się w Chinach dzieje. Widać, że autorka przejęła się losem pszczół tych owadów, głównie efektami choroby CCD, wykonała solidny research i świetnie wplotła do treści powieści informacje godne podręcznika do biologii. Przy historii Tao, na początku miałam wrażenie, że to wcale nie jest opowieść kobiety a pszczoły tylko nadano jej cechy ludzkie.

To co mi się nie podobało i co było dla mnie zbyt wyraźne w każdej z tych trzech historii, było wystawienie na piedestał kobiet. Ukazanie ich jako wspaniałych żon, matek oraz córek, które kochają bezgranicznie. Zgadzam się, że miłość jest bardzo istotna w życiu i może zdziałać wiele dobrego, ale przecież nie dotyczy to tylko płci żeńskiej. W książce mamy Chinkę Tao – która zrobi wszystko, żeby odnaleźć syna, nie potrafi biernie czekać, mamy córkę Williama, która interesuje się pasją ojca i pomimo jego odrzucenia stara się zdobyć jego uwagę i pomóc mu w pracy nad ulami i mamy żonę Georga, która czekała na odwiedziny syna, dużo z nim rozmawiała, słuchała i chciała aby spełniał swoje marzenia a nie ojca. Natomiast wszyscy mężczyźni uczestniczyli w życiu rodziny z daleka, bardziej jako obserwatorzy.