Betonowy ogród recenzja

„Betonowy ogród” Iana McEwana to książką która nie jest lekką lekturą do poduszki. Mimo upływu lat nadal szokuje, oburza i wystawia czytelników na próbę. Niejednokrotnie ma się ochotę przerwać czytanie bo świat przedstawiony w tej powieści przytłacza duszną atmosferą, a opowiedziana historia wywołuje dyskomfort burząc przyjęty od wieków porządek świata i za nic mając moralność i normy którymi ludzkość kieruje się od dawna.

Książka opowiada o czwórce rodzeństwa które żyje w domu na uboczu ze schorowaną matką. Mimo że nikt nie mówi o tym wprost jej stan jest na tyle poważny że perspektywa jej rychłej śmierci jest coraz bardziej realna. Wizja że dzieci trafią wtedy pod opiekę opieki społecznej jest więcej niż pewna gdyż jakiś czas wcześniej zmarł ich ojciec. Czeka ich więc pobyt w placówkach opiekuńczych a że rodzeństwo jest w różnym wieku z pewnością zostanie rozdzielone.
Kiedy więc matka umiera nie zgłaszają tego faktu i betonują jej zwłoki w wielkim kufrze w piwnicy. Ten fakt zbiega się z początkiem wakacji. Bohaterzy więc, uwolnieni od szkolnych obowiązków , zaczynają samodzielne życie. Po początkowym zachłyśnięciu się wolnością i swobodą orientują się że otaczający ich w domu chaos i nieporządek do którego doprowadzili męczy. Zaczynają więc stopniowo rozdzielać obowiązki przejmując rolę dorosłych. Najstarsza Julia matkuje całej gromadce szczególną troską otaczając kilkuletniego Toma. Dom jest posprzątany, obiad ugotowany, zakupy zrobione i wydawać by się mogło że życie spokojnie toczy się dalej.

Jednak to tylko pozory bo w tej „nowej rodzinie” wręcz kipi od skrywanych emocji. Jest zakazana miłość, zazdrość oraz poszukiwanie własnej tożsamości płciowej przez najmłodszą latorośl. Parafraza mitu Edypa, tak dosadnie przedstawiona, bulwersuje i wstrząsa jednak trudno jest „wyjść” z tej historii. Wbrew sobie czytamy dalej i ostatecznie z ulgą przyjmujemy fakt że w końcu tajemnica rodzeństwa wychodzi na jaw.

Trudna to książka jednak czyta się ją z zachłannością. Jestem ciekawa innych pozycji tego autora. Z pewnością po nie sięgnę.