Zwiastun burzy recenzja

"- Nienawidzę chrześcijan - rzekłem na powitanie. - Chętnie wrzuciłbym cię w morskie głębiny w ofierze dla Njorda."
 
 Drugi tom batalistycznej serii o Wikingach można podsumować właśnie tym cytatem. Fani gatunku mogą zacierać dłonie, bo tutaj na pierwszy plan wyjdą tytułowe wojny.
 
 Uhtred nie jest już młodzieńcem marzącym o walce w murze tarcz. Ma żonę, synka i własne domostwo. Niestety, jako wojownika "nosi" go i mimo zawartego pokoju duńsko-angielskiego wyrusza na wrogie wody. Nic jednak nie dzieje się bez przyczyny, a w rezultacie, bez konsekwencji, które będzie musiał ponieść. 
 
 "Świat zrodził się z chaosu i w chaosie się zakończy."
 
 Od samego początku wpadamy w wir walk, bitwy toczą się na wodzie i na lądzie. W imię chrześcijańskiego boga lub pogańskiego. O ziemię, panowanie i pieniądze. Wszystko to podszyte jest pozornym pokojem, sztucznymi rozejmami i kłamliwymi sojuszami. O ile w pierwszym tomie mieliśmy wgląd na obyczaje Wikingów, tutaj autor kładzie nacisk na batalistykę. Mocno trzeba się skupić na wszystkich historycznych bitwach, żeby nie pogubić wątków. Na tym tle poznajemy Uthreda trochę z innej strony.
 
 Może doszukuję się psychologicznej warstwy powieści, ale czuć tutaj porywczość charakteru naszego bohatera. Jest zły, obłudny i bezlitosny. Nie ma tutaj miejsca na kierowanie się szlachetnymi pobudkami. Dostajemy obraz barbarzyńskiego, zawistnego wojownika. 
 Nie bez znaczenia jest mocny akcent kościoła katolickiego. Chciwość, brak empatii i zawłaszczanie mienia to tylko wierzchołek problemu. 
 
 Nie mogę powiedzieć, że czytało się miło i przyjemnie, bo jednak trochę wysiłku mnie kosztowało, ale bardzo jestem ciekawa co dalej. A może uda się w kolejnych tomach przemycić wiecej zwyczajów i codziennego życia? Raczej osobom, które przeczytały pierwszy tom nie muszę polecać, ale gdyby ktoś się wahał, to bardzo dobra książka i pięknym wydaniu. 
 
 Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Otwartemu.